Voorzitter of dressuurruiter:

Voor zowel vader als dochter Hoekstra speelt paardensport een grote rol

Lansingerland - Wie thuis is in de paardensport in Lansingerland en de omliggende regio, zal de naam Hoekstra vast regelmatig gehoord hebben. Vader Arie is voorzitter van de paardensportfederatie in Zuid-Holland, dochter Annelie rijdt met haar paard Just Romance dressuurwedstrijden op hoog niveau. "Mijn ouders zijn door mij in de paardensport gegroeid."

Suze Olivier

De familie woont in Bergschenhoek en ziet dat daar en in de rest van Lansingerland enthousiast paardensport beoefend wordt. “We hebben veel bekenden in de regio die in de paardensport zitten”, vertelt Arie. “En er zijn een aantal grote maneges, zoals Lansbergen en Horse Center Pirouette.” Bij de laatste vonden begin februari de indoor regiokampioenschappen dressuur plaats. Een toplocatie, vindt de voorzitter. “We proberen de wedstrijden naar een iets hoger niveau te krijgen en dan doelen we met name op een leuke sfeer en goede faciliteiten. Een goede locatie is daarvoor belangrijk.”

Als voorzitter van de regio Zuid-Holland van de Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie (KNHS) speelt Arie een belangrijke rol in het verbinden en promoten van de paardensport in de provincie. Dat is geen makkelijke rol, want met 21.000 leden is Zuid-Holland de grootste regio van de KNHS. Toch werken Arie en zijn team hard voor het uitbreiden van de regionale sport. “Wat ik leuk vind is dat er altijd wat te verbeteren valt”, legt de voorzitter uit. “Je kan niet alles in een keer goed doen. Wij doen veel meer dan alleen maar besturen, want daarbij wordt het doe-werk vaak door anderen gedaan. Wij doen nu heel veel dingen zelf met onze teams en zorgen zo voor de organisatie.’’ Arie is dus blij met zijn teams, die uit regiogenoten van verschillende leeftijden bestaan. “We hebben ook een manager en team van en voor onze eigen jeugd. Zij zijn allemaal onder de 25 en dat is hartstikke leuk, want zij denken anders dan wij. Dat houdt ons scherp.”

Intensieve sport

Voor Arie en de KNHS Zuid-Holland is het belangrijk dat de paardensport in Lansingerland blijft leven. “Sporters moeten hier voor verschillende disciplines in de sport kunnen kiezen. Het zou leuk zijn als we dat kunnen blijven bieden." En daar maakt de voorzitter zich geen zorgen om. “Alle maneges hebben lange wachtlijsten.”

Maar als Annelie als zesjarig meisje niet begonnen was bij een manege in Bleiswijk, had Arie misschien niks te maken gehad met de paardensport. “Ik rijd zelf niet en was een voetballer, maar draai inmiddels al twintig jaar mee”, verklaart hij.
“Sinds ik ben begonnen, daarna zijn mijn ouders er ingegroeid’’, lacht Annelie. “Mijn opa van bijna 93 ook. Hij volgt de startlijst en uitslagen en weet soms beter dan ik dat er een wedstrijd is.”
Annelie geniet met volle teugen van haar leuke, maar ook intensieve sport. “Het is een groot deel van je leven en het vergt veel discipline. Die discipline kun je ook gebruiken in je werk. Zeker op hoger niveau komt het allemaal heel precies. Wat je je paard voert, de op- en afbouw van je training, planning, organisatie, het is een complete management.’’

Once in a lifetime paard

Het is dus belangrijk om een goede relatie te hebben met je paard. Annelie noemt haar Just Romance een ‘once in a lifetime’ paard. “Ik heb hem geboren zien worden, toen wist ik nog niet dat hij ooit van mij zou worden. Hij is nu negen en erg getalenteerd."
De twee hebben samen niveau na niveau doorgelopen en rijden nu in de subtop, in de Lichte Tour - Prix St. Georges. “Dat is het niveau waar je voor het eerst met de lange slipjas mag rijden en dat vinden veel ruiters een mooi doel”, legt Annelie uit. “Ik rijd voornamelijk tegen profs. Er is nog wel een stap hoger naar de Grand Prix die je meestal op tv ziet, in die klasse rijden is nu mijn volgende doel. Zoals mijn opa zegt: ‘Je rijdt nu in de Keuken Kampioen Divisie en gaat hierna naar de Eredivisie’.”

Hoewel zijn functie losstaat van wat Annelie doet, helpt Arie haar wel regelmatig bij wedstrijden. “Ik ben dan haar groom, degene die overal bij assisteert en bijvoorbeeld spullen aangeeft. Dat vind ik geweldig”, vertelt hij. “Als het moet kan ik het alleen, maar het is wel fijn om iemand zoals mijn vader erbij te hebben”, voegt Annelie toe. “De samenwerking gaat dan ook als een geoliede machine.”