Afzien voor het goede doel
Steun Gert Pellinkoft in zijn strijd tegen ALS
Berkel en Rodenrijs - Anders dan de voorgaande keren wachtte Gert Pellinkoft een tijdje met het bekendmaken van zijn deelname aan de herkansing van de eerder afgeblazen Marathon des Sables in Marokko. Stel dat de 35ste editie van de ultraloop die wordt beschouwd als de zwaarste voettocht ter wereld, op het allerlaatste moment opnieuw wordt dwarsgezeten door Covid-19.
Arie van Driel
Aanvankelijk stond de monsterlijk-zware hardloopwedstrijd over 250 kilometer in zeven dagen door het westelijk deel van de Sahara voor begin april vorig jaar in zijn agenda. De coronapandemie stond dit toen echter niet toe. Ook de herkansing later in 2020 van 18 tot en met 28 september, werd om die reden afgeblazen. Straks, en ruim een jaar later, reist de Berkelaar alsnog naar Marokko om van 4 tot en met 10 oktober eindelijk datgene te kunnen doen waar hij ruim twee jaar lang uitermate gedisciplineerd naartoe heeft gewerkt.
Missie
Pellinkoft: "Nadat de eerste wedstrijd was afgelast, ben ik blijven doortrainen om klaar te zijn voor de herkansing. Mijn vader is overleden aan ALS. Ik ben 53 jaar en besef elke dag hoe dankbaar ik moet zijn dat ik dit kan doen. Gezond zijn is een zegen. Daarnaast heb ik een missie. Geld ophalen voor de strijd tegen die vreselijke spierziekte ALS. Mijn doel was om door deel te nemen aan de Marathon des Sables 7500 euro op te halen. Inmiddels staat de teller op ruim 8000 euro en heb ik mijn doel bijgesteld tot 10.000 euro."
Dat alles te samen motiveerde Gert om ermee door te gaan. "Ook al voelde het geestelijk en lichamelijk soms als een zware opoffering. Maar ik weet wat ik er voor terugkrijg wanneer ik straks de finish bereik en ik mijn doel heb gerealiseerd. De voldoening daarvan... Ik weet op dat moment ook dat ik dit niet alleen heb gedaan. Ik doe dit samen met mijn vrouw en twee dochters. Zij steunen mij al vanaf het begin. Ruim twee jaar lang heeft mijn gezin zich aan mijn looprooster moeten aanpassen. Zo was er bijvoorbeeld geen enkel weekeinde waarin wij als familie spontaan iets konden gaan doen. Ik bedoel maar..."
Natuurlijk is er de kans dat de ultraloop andermaal niet doorgaat. Pellinkoft: "Dat kan altijd nog. Niemand weet hoe corona zich ontwikkelt. Zelf zie ik het positief in. De voorzorgsmaatregelen van de organisatie zijn daar ook naar. Vooraf is er een medische keuring. Iedere deelnemer is gevaccineerd en kan een QR-code overleggen. Bovendien zijn wij redelijk van de buitenwereld afgesloten."
Rugzak
Hoe het ook zij, de Berkelaar is er in elk geval klaar voor. Zoals hij dat vorig jaar beide keren ook was. Afgelopen zaterdag hielden hij en zijn collega´s van Team Bridge2Cross een generale repetitie van 75 km in de buurt van Maasmechelen. Hij trainde in Nederland. Tijdens zijn vakantie In de heuvels rond Cordoba. Toen hij vorig jaar voor zijn werk in Zwitserland verbleef, stapte hij regelmatig op de trein naar Luzern. Om vervolgens de terugweg van 45 kilometer hardlopend af te leggen. Of hij benutte de bergen, 1800 tot 1900 meter hoog, met een zware rugzak op de rug.
In de Sahara weegt zijn rugzak tien kilo, inclusief 3,82 kilo aan eten voor de hele week. Zoals vries-gedroogd voedsel, te ontdooien met een brandertje. Of noten ter compensatie van het onderweg verbrande vet. Al hardlopend probeert hij straks niet aan de pijn in zijn knie of aan ander lichamelijk ongemak te denken. Overdag is het er 40 tot 50 graden en zoekt hij als het even kan de schaduw op om zijn lichaam te laten afkoelen. En ´s avonds is er de verzorging van zijn gehavende voeten.
Pijn
Pellinktoft: "Het wordt heel zwaar. Maar de pijn, het afzien en noem maar op, dat is me het allemaal meer dan waard. Onderweg weet ik waarom en voor wie ik dit doe."
Informatie: www.zuid-holland.alsacties.nl/actie/gert-pellinkoft