“Houd op met klagen, want ze is niet gestorven maar ze slaapt”
Jaren geleden moest ik een jonge vrouw begraven. Gestikt in een stukje koek, in coma geraakt en niet meer wakker geworden. In de dienst van afscheid lazen we het verhaal van het dochtertje van Jaïrus uit de kinderbijbel. Het dochtertje van Jaïrus was ziek en ging dood, maar Jezus pakte haar hand en maakte haar weer beter. De overleden vrouw moest door het leven gaan met een handicap, en ze was zich zeer bewust van alles wat zij niet kon en anderen wél; het was niet voor niks dat het verhaal van het dochtertje van Jaïrus haar lievelingsverhaal was. Eigenlijk was zij zelf ook ziek, en ze verlangde zo naar een gezond lichaam en een normaal leven.
Tijdens het gesprek van voorbereiding las haar moeder ons het verhaal. Totdat de zin “Het meisje is niet dood. Ze slaapt”, de alarmbellen deed rinkelen van de aanwezige broers en zussen. “Dat stuk moeten we maar overslaan”, zeiden ze, “want slapen is iets anders dan doodgaan.” Bovendien, ook het einde van het verhaal dat het meisje beter wordt en Jezus tóch nog alles had goedgemaakt, dat is wat gewaagd gezien het dramatische einde van de overleden vrouw. Laat staan dat we de cirkel ruimer trekken dan die ene familie en alle ellende in Oekraïne, Rusland, Gaza en Israël op ons af laten komen. Hoezo: Jezus had tóch nog alles goedgemaakt?
En toch, het verhaal troostte de aanwezigen. Want hoe moeilijk het leven van deze vrouw ook geweest was, we geloven dat ook zij eens door Jezus wakker geroepen worden. Maar dat was niet het enige, denk ik. En misschien op dat moment ook wel niet het belangrijkste. Misschien is de kern hier wel dat Jezus in dit verhaal de moed en de hoop niet opgeeft. Als anderen Hem proberen uit te leggen dat het te laat is en Hem er zelfs om uitlachen dan nog laat Jezus zich niet tegenhouden. Zoals wij vaak denken dat het geen zin heeft, die ene slaapzak voor Moldavië of die glimlach voor de verkoper van de Straatnieuws voor de Albert Heijn. Jezus schrijft niemand af hoe hopeloos de situatie ook lijkt. Hij laat zich niet tegenhouden om die ander in nood liefdevol aan te raken en wakker te roepen uit de diepe duisternis. En de mensen die dat niet geloven, de zwartkijkers, die stuurt Hij de deur uit. In Jezus heeft God ons laten zien dat Hij het nooit opgeeft met onze wereld, en met elk mens hoe diep gezonken ook. Hij laat zich niet tegenhouden door de machten van het kwaad die ons laten geloven dat het allemaal geen zin meer zin. En in Zijn Geest houden wij ook hoop en moed tegen de klippen op.
De kist versierd met kleurige strijkkraaltjes werd gesloten en in vrede konden we deze -nog zo jonge - vrouw naar haar laatste rustplaats brengen. Jezus had tóch nog alles goedgemaakt!
Ds. M. Stougie – de Wit
Predikant NH Dorpskerk Berkel en Rodenrijs