Geboren & Getogen in Lansingerland

In de nieuwe rubriek Geboren & Getogen in Lansingerland vertellen inwoners van onze gemeente hun levensverhaal aan Marloes Nuijten. Hun hele leven of een groot deel van hun leven wonen de geïnterviewden uit deze rubriek in Lansingerland. Variërend van 50 tot 100 jaar. Zij vertellen hoe ze hier opgroeiden, welke vriendschappen er ontstonden, maar ook delen ze verhalen over de liefde en eigen gezin. Deze week: Caroline de Vos.

Op onze oproep om uw verhaal met ons te delen hebben we een overweldigend aantal reacties ontvangen. Hartelijk dank daarvoor! Voorlopig hebben wij voldoende mooie verhalen.

Door Marloes Nuijten

Caroline gaat niet weg uit Bleiswijk

De eerste tweeënhalf jaar van haar leven woonde Caroline de Vos (54), in de Kerkstraat in Bleiswijk. ‘Onder’ de kerk stonden twee kleine, witte huisjes, een twee-onder-een-kap, waar Caroline haar eerste prille levensjaren doorbracht. "Ieder half en ieder heel uur sloeg de kerkklok. Dubbelglas bestond toen nog niet, maar als baby werd ik er niet wakker van.”

Naast Caroline en haar ouders woonden haar opa en oma. Samen met verschillende dieren die geen lang leven waren beschoren. "Mijn opa slachtte de kippen en de konijnen. Toen ik wat ouder was, de basisschoolleeftijd, was ik erbij als opa de kippen aan de haak spitste. De pootjes kregen mijn zus en ik om mee te spelen. Als je eraan trok, gingen de pootjes heen en weer. Ondertussen hingen in de tuin de velletjes van de konijnen te drogen die mijn opa had gevild. Hier speelden wij tussen.”
Iedere zondag was het feest. Dan verzamelden alle ooms en tantes, die allemaal in Bleiswijk woonden, zich bij de opa en oma van Caroline. Er werden zelfgedraaide gehaktballen met pindasaus gegeten en ondertussen stevig gerookt. "De sigaretten stonden toen nog op tafel, midden tussen de borrelnootjes.”

Slapen onder de bar

Sowieso was de jeugd van Caroline een feestelijk gebeuren. Ze kreeg een vrije opvoeding en bij menig feestje van haar ouders was ze er als kleine meid bij. "Mijn vader was nog maar 19 toen hij mij kreeg. Mijn moeder was 22. Mijn vader ging graag uit. Naar feestjes bij de veiling of kantine van de Weidevogels. Mijn zus en ik gingen mee en sliepen onder de bar. Bij verjaardagen kwamen de kindjes in de reiswieg mee en die werden boven gezet.”
Haar kleuter- en puberjaren bracht Caroline door aan de Nachtegaallaan, tevens in Bleiswijk. Dichtbij huis stond de basisschool van Caroline: de Anne Frankschool. "Ik heb daar geweldige herinneringen aan! Het was een beetje een vrije school, dus dat sloot mooi aan bij mijn opvoeding. Zo maakten we bijvoorbeeld ’s ochtends vliegers en ’s middags lieten we ze op. Dat was dan het vak natuurkunde.”
Uit school ging Caroline graag met haar moeder en zus zwemmen. "Mijn ouders hadden een abonnement op zwembad de Kooi in Bleiswijk en bij mooi weer gingen we er vaak spontaan naar toe. Met koud weer reden we naar de Rotte om te gaan schaatsen.”

Sjansen in de Casa Nostra

Als pubers gingen Caroline en haar zus er minder vaak samen op uit. Terwijl haar zus het liefste naar discotheken in Rotterdam ging, zocht Caroline het dichter bij huis op. "Ik zat áltijd in sociëteit Casa Nostra. Een jongerensoos die begon in het parochiehuis bij de katholieke kerk. Ik heb er Doe Maar nog zien optreden.”
Caroline runde de Casa Nostra samen met vrienden. De gemeente gaf een subsidie om de boel te organiseren en de wijkagent kwam af en toe langs om een oogje in het zeil te houden. En ook de dominee was ‘vaste gast’. Hij polste de jongeren regelmatig voor een bezoek aan de kerk. "We hadden een grote bar, er kwamen bandjes optreden en er werden filmavonden georganiseerd.” Ook waren er thema-avonden. "We hadden bijvoorbeeld winteravonden. We gooiden dan de vloer vol met piepschuim en versierden de ruimte met lichtjes. Ook organiseerden we cowboyavonden. Stro op de grond en allemaal verkleed als cowboy!”

Eerste en enige grote liefde

Verder werd er gedanst en gesjanst in de Casa Nostra, maar de eerste liefde van Caroline kwam als een cadeau op haar verjaardag. "Ik werd zestien jaar en had een brommertje gekregen. Ik vroeg Peter naar mijn brommertje in de schuur te komen kijken.”
De liefde bloeide langzaam op, maar toch duurde het nog even voordat Caroline en Peter verkering kregen. "Hij deed een agrarische opleiding en wilde een groentewinkel beginnen. Voor die opleiding moest Peter een werkstuk over de aardappel maken. Ik kon goed typen en iedere week kwam hij langs met een stuk informatie over de aardappel dat ik mocht uittypen. Uiteindelijk kregen we een relatie!”
De kennis van de aardappel was niet voor niks: Peter begon groentezaak ‘De echte groenteman’ Peter Noordhoek, gevestigd naast café het Centrum in Berkel en Rodenrijs. "Zo’n zeven jaar geleden stopten we omdat er verschillende supermarkten in de buurt kwamen. We waren bang het niet te gaan redden.”
Caroline was 21 jaar toen ze met haar eerste en enige grote liefde trouwde. Het stel kreeg een dochter en een zoon. Al 30 jaar delen Caroline en Peter lief en leed. Inmiddels zijn de kinderen uitgevlogen, maar zijn ze niet met zijn tweeën thuis. "Toen ik in de dak- en thuislozenopvang in Den Haag werkte, ontstond er een vriendschap met een man die helemaal niks meer had. Hij was gek van vliegtuigen en ik nam hem mee naar een spottersplaats. Later ben ik ook nog met hem naar Suriname geweest om samen met hem zijn ouders op te zoeken. Inmiddels woont hij al vier of vijf jaar bij ons in huis in Bleiswijk.”

Bleiswijker in hart en nieren

En voorlopig blijft de situatie zo. Weg uit Bleiswijk gaat Caroline in ieder geval niet. "Het dorpse is wel een beetje van Bleiswijk af, maar dat boeit me niet zo. Ik heb een mooi huis en als ik de deur uitloop, sta ik zo in het bos. Ik heb leuke buren en als ik naar de stad wil ga ik met de auto naar Meijerplein en met drie haltes sta ik in Rotterdam centrum!”





Marloes Nuijten van Mijn Deelboek

Marloes is een geboren en getogen Berkelse. Ze werd geboren in de Burgemeester Gründemannstraat en nog voor haar tweede verjaardag verhuisde Marloes met haar ouders, broers en zus naar de Burgemeester Hendrixstraat. En nu woont de 31-jarige met haar eigen gezin in Berkel en Rodenrijs. De voormalig journaliste richtte ruim twee jaar geleden www.mijndeelboek. nl op. Een vernieuwende, digitale manier om je verhalen tastbaar te maken met een boek. De wereld wordt steeds sneller, maar wanneer sta je nou echt bewust stil bij alles wat je meemaakt in je leven? Door een reis door je verleden besef je hoeveel je hebt meegemaakt en het geeft de (klein)kinderen een bijzondere inkijk in je leven.