Rovasta viert noodgedwongen uitgestelde jubileumfeestjes alsnog
Bleiswijk - Zoals zoveel jubileumfeestjes de afgelopen twee jaar noodgedwongen door de coronapandemie werden uitgesteld, moesten ook die van André Arbman en Leo van Winden eraan geloven. De eerste was op 12 september 2021 vijftig jaar in dienst van Rovasta. Leo was op 4 september 2020 vier decennia werkzaam bij de producent van kwaliteitsproducten in roestvrij staal uit Bleiswijk.
Arie van Driel
Vrijdag 10 juni werden hun feestjes echter alsnog gevierd. Samen met dat van Hans Dijkshoorn die gisteren, dinsdag 14 juni, veertig jaar in dienst was. En met zeven andere collega´s die tijdens de coronapandemie een mijlpaal qua dienstjaren binnen Rovasta bereikten. Daarnaast werd er afscheid genomen van de gepensioneerden Eric van Bergen (vertrokken op 1 april 2020) en Theo Nieuwhof (31 december 2020).
Of je nu zoals André, Leo en Hans, een halve eeuw of tien jaar korter voor dezelfde baas werkt, de mooie verhalen en de spannende anekdotes stapelen zich toch wel op. Tijdens de klussen in eigen land. Maar toch vooral op karwei in het buitenland. En tussen al die belevenissen is er altijd wel ergens een verhaal met een moraal te vinden.
Boeiend
André begon als vakantiewerker bij Rovasta. Na zijn schooltijd trad hij daar als wat toen nog algemeen metaalbewerker heette, in dienst om daarna het vakdiploma lassen te halen. Lasser-zijn lijkt een saai bestaan. André ziet dat echter anders: "Het is geen lopende band werk. Het is elke keer anders. Dat omschakelen maakt mijn vak juist boeiend."
De kennis van zijn vak als lasser en het vermogen om te improviseren die hij in de loop der jaren opbouwde, kwam hem tijdens een opdracht van pas. André: "Tot aan de dag van vandaag heb ik dit geheim gehouden. Het ging om een boot. Eenmaal op de werf ontdekte ik dat ik de verkeerde spullen had meegenomen. Dat was niet best, zacht uitgedrukt. Ik moest toch verder. Uiteindelijk vond ik op die werf een zaag. Na het nodige geknoei lukte het om de klus perfect te klaren. De moraal: na zoveel jaar denk je automatisch dat je alles bij je hebt. Zonder het te controleren. Is niet goed. Je moet blijven checken."
Aftekenaar
Leo dankt zijn baan bij Rovasta min of meer aan zijn schoonzus. Zij werkte er op kantoor. Hij begon als aftekenaar van aanrechtbladen. Zijn gereedschap: duimstok en potlood. Nu stuurt de computer het aftekenproces aan. Later specialiseerde hij zich in het zet- en kantwerk van onder meer lichtbeplatingen.
Werken bij Rovasta heeft soms de kenmerken van een heus avontuur. Leo beleefde er eentje op karwei op Curacao. Leo: "Ik moest daar lak verwijderen met aceton. Die flesjes met dat spul waren er op tijd. Alleen weigerde de douane die vrij te geven. Ik moest die douaniers eerst een geldbedrag toestoppen. Het was ook nog eens eerste paasdag, maar gelukkig was een aantal drogisterijen open. Daar heb ik toen aceton gekocht. Doordat dat spul snel vervliegt, had ik veel flesjes nodig. Op een gegeven moment waren die overal uitverkocht. Een van de drogisten was bereid om een grote voorraad te bestellen. Alleen, die heb ik nooit afgehaald...."
Spoelbakken
Hans maakte in de eerste acht jaar dat hij bij Rovasta werkte met de hand spoelbakken in allerlei soorten en maten. Hans: "Wat niet standaard te koop was, maakten mijn handen." Zoals bijvoorbeeld de mini-spoelbakken op de toiletten van een toen nieuw vliegtuig: de Airbus. Daarna werkte hij dertig jaar lang op karwei in winkels en bedrijven. Zo is het wegennet in Duitsland hem niet vreemd.
Een foto van een autorijdende Hans hangt in de bedrijfskantine. De fotograaf: de Duitse verkeerspolitie. De foto was het bewijs dat hij liefst acht kilometer te hard reed, daar waar zeventig km was toegestaan. Hans: "Ik zat samen met collega Marcel in de auto. Toen we waren geflitst spraken we af dat we zouden zeggen dat hij achter het stuur zat. En toen hing ineens die foto hier aan de muur. En zag je mij door de voorruit pontificaal achter het stuur zitten."