In deze aflevering van Heden & Verleden (301) richten we onze blik op de jeugdsoos die in de eindjaren zeventig, tachtig en begin jaren negentig van de vorige eeuw in Het Polderhuis gehuisvest was.
Wie wil reageren of ideeën heeft voor Heden & Verleden kan contact opnemen met de redactie: tel. 010 - 5118892 (keuze 2) of redactie@de-heraut.nl.
Door Arie van Driel
Gemeentesecretaris verbood topless bediening in Het Polderhuis
Bergschenhoek - De jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw. Twee inmiddels nostalgische decennia waarin de opmars van de Chinees niet viel te stuiten en verjaardagen garant stonden voor blokjes kaas, in plakjes Gelderse worst opgerolde augurken en het alom gelouterde advocaatje met slagroom. Ondertussen verveelden de jongeren in Bergschenhoek zich als die vermaledijde ziekte uit de Middeleeuwen. Die veel gehoorde klacht onder de jeugdige Hoekers kreeg overigens pas in de late zeventiger jaren een gezicht. Met dank aan ARP-voorzitter Henk Schipper en wethouder Mike Blijleven. Beiden hielden een enquête onder de lokale jongeren. De uitkomst was allesbehalve verrassend: 'Wij willen een jeugdsoos!'.
De werkgroep met Ditta Houweling, Hans de Keizer, Arjan van de Hoek, Frits Breugum en Hennie van Rijn startte in 1977 de voorbereidingen. De locatie die de oprichters op het oog hadden was het uit 1906 daterende Polderhuis aan de Bergweg-Noord in Bergschenhoek, dat voorheen diende als bestuursgebouw voor de polder Bleiswijk.
Waanzinnig
Een jaar later, op zaterdag 23 september 1978, opende toenmalig burgemeester Van Gent officieel het gemeentelijk cultureel centrum Het Polderhuis. Vanaf dat moment rekenden de jongeren op de woensdag-, vrijdag- en zaterdagavond op geheel eigen wijze af met de verveling. En daar hoefden ze ook geen huur voor te betalen. Weer wel de kosten voor water, elektriciteit en verwarming, zo´n 5000 gulden per jaar.
Eén van de pioniers was Leon Hoek. De bewoner van Het Polderhuis (inmiddels een B&B): "Mijn vriend Jacco vroeg of ik een keertje met hem meeging. Leuk. Ja, dus. Eer ik er erg in had stond ik achter de bar, werd bestuurslid, hield ik lastige klanten in toom en runde ik als 17-jarige met een stel vrienden een bedrijf. Hoe mooi is dat, dat je op die leeftijd al van alles leert waarop je later in je leven wellicht kunt terugvallen. O ja, ik moest tussendoor nog wel even een cursus boekhouden doen. Alles bij elkaar was het een waanzinnige ervaring. En zo voelt het nog steeds."
Oogde het gebouw aan de buitenkant statig en monumentaal, binnen paste het decor dankzij de zelfwerkzaamheid van de leden perfect in de tijdgeest van toen. Net als de muziek, trouwens. The Cure. The Smiths. Duran Duran. U2. Ultrafox. Simple Minds. Op de dansvloer werd new wave het onderlinge bindmiddel tussen beide seksen.
Verkering
Sterker. Wat als verlegen oogcontact begon, eindigde regelmatig in verkering en in een aantal gevallen in zelfs méér. Zo trouwde André van der Hoek met Saskia Dekker. Anja Hoogenes verloor haar hart aan Brord Ammerlaan. En zijn Mary de Graaf en Erik Puik nog altijd ouderwets samen.
Mary, die in 1982 met Erik trouwde in gezelschap van zo´n beetje alle soosleden: "Tja, hoe ging dat? Eigenlijk van lieverlee. Ja verkering. Nee verkering. Ja verkering. Nee. Toch maar niet. Terwijl ik Erik hartstikke leuk vond. Uiteindelijk kwam het goed."
Voor haar gevoel woonde Mary in Het Polderhuis. "In elk geval ligt daar een deel van mijn geschiedenis. Ik had een sleutel. Draaide bardiensten. Maakte wc´s schoon, schuurde en verfde. En weet ik veel wat ik, net als zoveel andere leden dat deden, allemaal nog meer verrichtte. Maar ik heb er vooral veel plezier beleefd. De soos was ons leven. Als ik terugkijk... Wat was dat speciaal."
Herinneringen
Mary was niet de enige bij wie het zo voelde. Integendeel. Tijdens de reünie op zondag 10 oktober trok de film vol mooie herinneringen uit een memorabel tijdperk op het netvlies van de oud-leden voorbij. De traditionele Popmaand in maart met regiobandjes. De Oudejaarsnachtviering, het Midzomerfeest, de Chique Avond, het Al Caponefeest, het Korte broeken bal, de pokertoernooien, wijnfeest, enzovoort.
Daarnaast kon de Polderhuis-gasten humor niet worden ontzegd. Zo was er een 1 april stunt waarover De Heraut berichtte. Klokslag twaalf uur zouden topless dames de bar overnemen. Tot ontzetting van de gemeentesecretaris, die dat in de krant las. Meiden met laag uitgesneden decolleté, dat kon hij onmogelijk toestaan. De leden hadden daar maling aan. De hele avond dronken mannen die er nooit eerder waren geweest, nerveus een biertje. Toen 31 maart 1 april werd, verschenen er drie gasten met neptieten achter de bar. De onbekende bezoekers hebben ze er nooit meer gezien.
Ouderavond
Tussendoor pareerden de leden op ludieke wijze de vooroordelen. Leon: "De oudere inwoners zagen ons als een verloren generatie die louter voor herrie en rottigheid zorgde. Die dachten 'wat is dat voor een zooitje in Het Polderhuis'. Vergeet niet, het was toen wel de tijd van vrijheid blijheid. Een compleet andere wereld, waarin je grenzen verlegde en op je bek ging. Om de voordelen weg te nemen nodigden wij onze ouders uit. Nou, het viel hen reuze mee."
Door het gestaag teruglopende bezoekersaantal sloot de jeugdsoos op 1 januari 1994 haar deuren.