Onderwijs is maatwerk geworden
Bergschenhoek - 13 september was de datum dat Kees-Jan Massar (60), directeur van RKBS Willibrord, 40 jaar in het onderwijs werkzaam was. Een mooie gelegenheid voor een interview met de jubilaris.
Marianne Karsemeijer
"Ik heb 40 jaar geleden de PA afgerond", zegt Kees-Jan. "Het was een tijd dat er niet veel werkgelegenheid was in het onderwijs. Gelukkig kon ik terecht op een LTS/huishoudschool, hier heb ik vier jaar gewerkt. Ik heb er veel verschillende vakken gegeven van Nederlands, Wiskunde, Handelskennis tot Gym en Maatschappijleer. Ik heb veel geleerd in die jaren." Na vier jaar moest de school inkrimpen en waren de jongste docenten de eersten die eruit moesten. Kees-Jan is toen gaan werken bij de voorloper van wat nu de Laurentius Stichting is. Dit is een overkoepelend bestuur van 29 scholen, in Delft, Lansingerland, Den Haag, Den Hoorn en Nootdorp. Hij begon op de Petrusschool in Berkel en Rodenrijs (later is deze school samen met de Josefschool gefuseerd tot de Wilgenhoek). Hier bleef hij twee jaar. Vervolgens werkte hij drie jaar op de Poolster, tevens in Berkel en Rodenrijs.
Toen kreeg hij de kans om in zijn woonplaats Delft op de Bonte Pael in groep 8 te gaan werken. Hier bleef hij elf jaar. Na twintig jaar als leerkracht te hebben gewerkt is hij de opleiding tot directeur basisonderwijs gaan volgen. In 2000 kon hij aan de slag als directeur op de Christoffelschool in Ypenburg. Hier heeft Kees-Jan vijftien jaar gewerkt en heeft hij de ontwikkeling van zowel de wijk als de school meegemaakt. Na vijftien jaar was het tijd voor iets anders en is hij terecht gekomen op de Willibrord, ook een school van de Laurentius Stichting. Hij werkt hier nu voor het zesde jaar met veel plezier en hoopt nog een aantal jaren door te gaan.
Kees-Jan is geboren en getogen in Delft. Hij is getrouwd en heeft drie kinderen. Inmiddels is hij voor de derde keer opa geworden. Eerst van twee kleinzoons en nu in augustus van een kleindochter. Hij vindt het leuk om te zien hoe zijn eigen kinderen zich ontwikkelen en hun eigen weg gaan en hij kan erg genieten van zijn kleinkinderen.
De lat ligt hoger
In de afgelopen 40 jaar is er veel veranderd in het onderwijs. "De lat wordt wel hoger gelegd", zegt Kees-Jan. "We halen meer uit de kinderen dan 20 of 30 jaar geleden. Er wordt veel meer maatwerk geleverd. Zowel aan kinderen die meer ondersteuning nodig hebben als kinderen die meer uitdaging nodig hebben. Dit wordt allemaal in de klas aangeboden. Dat betekent dat de werkdruk erg hoog is. Zoveel kinderen die op hun eigen niveau aandacht nodig hebben. Dat lukt wel, maar is wel knetter hard werken". Dit vindt Kees-Jan aan de ene kant een goede ontwikkeling maar aan de andere kant is het ook een zorgelijke ontwikkeling, dat er zoveel verschillende niveau's in een klas zitten. Willibrord heeft een ploeg docenten die al heel lang in het onderwijs zit. Zij hebben al veel veranderingen meegemaakt. "Dit gaat gelukkig geleidelijk, je groeit daarin mee", zegt Kees-Jan. "Als team ben je met elkaar bezig de dingen zo efficiënt mogelijk doen. Met elkaar goed overleg hebben en goede keuzes maken. En dan helpt het wel als je een ploeg hebt die weet waar ze het over hebben. Die hoeven het vak niet meer te leren". Op de Willibrord werken ze vanaf groep 4 met tablets. Daar is heel veel oefenmateriaal op beschikbaar, zodat de kinderen de basisvakken goed onder de knie krijgen, ieder op zijn of haar eigen niveau. De basisvakken worden net als vroeger goed aangeleerd. Daarnaast is ICT niet meer weg te denken. Er is een ICT coördinator werkzaam die al in de laagste groepen begint met ICT vaardigheden. Ook Engels wordt al vanaf groep 1 gegeven. Het aanbod is dus gegroeid. Hoe meer een kind zijn of haar talenten kan ontplooien hoe beter dit is. Dit vergt wel veel van de docent. Er wordt voor een deel klassikaal gewerkt, want het is ook belangrijk dat kinderen in een groep met elkaar om leren gaan. Elkaars kwaliteiten leren benutten. Maar daarnaast is er een heel groot stuk onderwijs op maat. Daar worden de kinderen bediend op wat ze nodig hebben. "Hard werken", zegt Kees-Jan, "maar als je ziet hoe de kinderen zich ontwikkelen weet je waar je het voor doet".
Kees-Jan houdt niet zo van een groot festijn, maar hij vindt het wel leuk om met de club collega's gezellig wat te gaan drinken. Hoe het jubileum gevierd gaat worden is nog een beetje een verrassing.