In deze aflevering (255) van Heden & Verleden verkeren we in zomerse sferen: we gaan op zomerkamp!
Wie wil reageren of ideeën heeft voor Heden & Verleden kan contact opnemen met de redactie: tel. 010 - 5118892 (keuze 2) of redactie@de-heraut.nl.
Door Fried Füss
Wij gaan op zomerkamp!
Bergschenhoek - Op kamp gaan met je club is natuurlijk leuk. De zomerkampen in dit artikel waren dat zeker. De eerste tijd na de oorlog was op vakantie gaan nog lang geen gemeengoed. En als je ging was dat meestal een weekje bij een oom en tante. De zomerkampen van wat we tegenwoordig Scouting noemen waren rond de jaren ’50 daarom heel bijzonder. De foto’s en meeste gegevens voor dit artikel zijn verkregen van Tine Hoogenes-Lexmond, Paulien Plaisier-Hallmann, Magda van Drielen-Kouwenhoven en Frans Kouwenhoven.
Vanaf zijn installatie in december 1945 zette pastoor M.G. van Rijn zich in voor de jeugd. Er kwam een bestuur van de R.K. Jeugdorganisatie met als voorzitter de heer H.A.F. (Toon) Hallmann. In 1946 werd Thomas More opgericht. Met Welpen (jongens 7-11 jaar), Verkenners (jongens 11-17 jaar) en Voortrekkers (jongemannen 17- 25 jaar). De eerste leidsters respectievelijk leiders waren: Bij de welpen Akela Mien Baars en Bagheera Jo Lexmond, bij de Verkenners Hopman Toon Hallmann en bij de Voortrekkers Oubaas Piet Kouwenhoven. Het Hoofdkwartier kwam op de zolder van de Pius X School, de latere r.k. kleuterschool en weer later verbouwd tot parochiehuis De Hoef. De school stond achter de dorpskerk en de zolder was via een hoge ijzeren trap aan de achterzijde te bereiken. In 1948 werd een klein jeugdgebouw in gebruik genomen wat later het Gidsengebouwtje genoemd werd. Het was gebouwd op de dijk nabij waar in 1970 de aansluiting van het Rondom met de Kerkstraat kwam. Het was via een brugje over de boezemvaart bereikbaar en is in 1983 gesloopt. De Gidsen (meisjes van 11-17) van “Maria Goretti” kregen er hun onderkomen. De eerste leidsters waren Truus in ’t Veen en Jo Verweij. In 1953 kwamen er Kabouters (meisjes van 7 tot 11) bij. De eerste leidsters waren Marga Lexmond en Corrie (Kee) van Dijk.
De zomerkampen
In het vroege voorjaar ging een afvaardiging van de leiding op zoek naar een geschikte plek voor de zomerkampen van de verschillende groepen. Na veel gezoek lukte het dan om in een mooie plaats een of twee geschikte boerderijen te vinden. In de zomer waren de koeien in de wei en kon de boer wel een stuk van een stal, schuur of hooizolder missen. De Verkenners en Voortrekkers kampeerden in tenten en hadden alleen een veldje of een bosje nodig. Plaatsen waar de kampweken gehouden werden waren onder andere Uden, Rucphen, Stroe, ‘s-Heerenberg, Esbeek, Meerle (België), Lemele, Slabroek, Hellendoorn, Nieuwkerk (bij Goirle), Meer en Huijbergen. De deelnemers gingen met de bus. Het vervoer van de kampspullen en een grote hoeveelheid proviand ging menigmaal met een vrachtwagen van Tinus Vrolijks. Hopman bij de Verkenners was Toon Hallmann. Hij was boekhouder bij de Frosta van Koos Vonk en hij regelde daar kisten en pallets e.d. die op het kampen nodig waren. Naast de leiding van de jongste groepen gingen er ook twee kooksters mee.
De kampweek
Er was weinig tijd voor verveling tijdens de kampweek. Iedere dag waren er de vaste rituelen, de maaltijden en het onvermijdelijke corvee. Iedere Horde, Troep, Stam of Groep had op het programma wel sport en spel, wandelingen door bos en hei, speurtochten, het bezoek aan een cultureel object en stokbrood bakken boven een vuurtje. Als de aalmoezenier het kamp bezocht was er een openluchtkerkdienst. En anders ging men een keer, als dat in de buurt kon, ter kerke. Als het regende had de leiding wel een spannend verhaal achter de hand en was er tijd om een kaartje richting pa en moe te sturen. Het kampvuur in de avond was populair maar dan moest de boer dat wel goed vinden. En dan waren er nog activiteiten per afdeling zoals: je eigen potje koken, pionieren, stokken snijden, het uitvoeren van opdrachten, het bouwen van een toren of brug met palen en touwen, boshutten bouwen et cetera.
N.B.: Een deel van de jaartallen bij de foto’s was niet met zekerheid vast te stellen.