Afscheid
Komende zondag, op 28 juni, neem ik samen met mijn vrouw Dorien afscheid van de Wijnstokgemeente. Dit betekent dat we een periode van meer dan 35 jaar afsluiten van lidmaatschap van de Wijnstokgemeente, waarvan ik zelf meer dan 21 jaar in de rol van voorganger.
Een vriend zei eens dat je als voorganger een voorbijganger bent. Je komt en gaat en de gemeente blijft. De bedoeling was uiteraard om mij te helpen te relativeren en om niet naast mijn schoenen te gaan lopen. Op zich terecht maar de vergelijking gaat wel mank. Een voorbijganger verbindt zich niet en loopt zonder om te kijken verder. En dat doe je als voorganger niet. Een bezoeker ben je daarom ook niet. Om als voorganger daadwerkelijk iets te kunnen betekenen moet je je met mensen durven verbinden, niet als een professional met een rol, maar allereerst als lid van de gemeente.
Een ander advies was om het werk niet te serieus te nemen. Het was opnieuw goed bedoeld, maar ik kon er niets mee. Zoiets kostbaars als de gemeente van Jezus Christus kan je toch moeilijk te serieus nemen?
Enkele weken geleden gebruikte pastor Kuipers op deze plek het woord ‘geloofsgemeenschap’ voor de plaatselijke kerk waar je lid van wordt of blijft. Ik zou het van harte willen be-Amen. De kerk is geen museum dat je bezoekt, geen bedrijf dat een dienst verleent en geen orkest dat een voorstelling geeft. Elementen mogen ervan herkenbaar zijn, maar de kerk is zo veel meer dan dat. Inderdaad die geloofsgemeenschap, het geestelijke gezin waar je deel van mag uitmaken, waar je het geloofsleven met anderen deelt in een gezamenlijke relatie met Onze Vader God.
Afscheid nemen van de Wijnstokgemeente laat ons daarom niet onberoerd en doen we zeker niet zonder om te kijken. We kijken uit naar wat voor ons ligt, maar koesteren tegelijkertijd ook de relaties en vriendschappen die ons verbonden zullen houden.
Dankbaar zijn we voor de onvoorwaardelijke liefde die we hebben ontvangen, in het bijzonder van de mensen die ons van het begin af kennen en die ons als geestelijke vaders en moeders hebben gevormd. Dankbaar zijn we ook voor het voorrecht om de Wijnstokgemeente zo lang te hebben mogen dienen.
Dankbaar ben ik voor de contacten met andere pastores in Lansingerland. Bijzonder waardevol waren (en zijn) de regelmatige informele lunchontmoetingen zonder agenda, waar we elkaar vonden en in elkaar de gezamenlijke liefde voor Jezus en Zijn Kerk herkenden.
Dankbaar zijn we ook voor de vele mensen die we in Lansingerland hebben mogen leren kennen en voor de tijd die we er hebben gewoond met ons gezin. Dorien zult u trouwens er nog regelmatig kunnen tegenkomen op haar route voor de Thuiszorg.
Ik wens u Gods zegen.
Gert Hijkoop
Voorganger Wijnstokgemeente