Krachtig beleid houdt corona buiten Hospice Lansingerland
Bergschenhoek - Het is nog te vroeg om nu al figuurlijk een flesje open te trekken, feit is wel dat Hospice Lansingerland vooralsnog de coronapandemie goed is doorgekomen. Dankzij krachtig beleid van de leiding van de vrijwilligersorganisatie, manager Brigitte de Jong en coördinator Letty van Velsen, en het begrip van vrijwilligers, verpleegkundigen, gasten en familie, drong het virus niet door tot de 'wachtkamer' voor wie in de laatste fase van het leven zit.
Arie van Driel
Brigitte de Jong: "Tot nu toe zijn we adequaat en krachtig in ons handelen geweest. Daardoor hebben we corona buiten de deur kunnen houden. Meteen al op de eerste dag van de uitbraak zijn we nieuw beleid gaan voeren. Vrijwilligers en personeel maakten we bewust van de eisen op het gebied van hygiëne en het bewaren van afstand. Vanaf dag één werden nieuwe gasten getest. Dat leverde louter negatieve testresultaten, dus geen corona op. Vanaf dat moment droegen bezoekers binnen anderhalve meter verplicht een mondkapje. De bezoekersregeling werd aangepast. Normaal is het hier een duiventil. Niet alleen door komende en gaande mensen, maar ook door oplopende emoties bij familieleden. Dat kon niet meer. Per kamer mochten er maximaal twee personen naar binnen, en niet langer dan een uur. Dat was voor veel gasten en hun bezoek best wennen. Maar er was toch vooral begrip voor die maatregel. Ze waren blij dat ze ondanks het virus hier toch nog langs mochten komen. Al was dat maar voor een uurtje."
Streng
Inmiddels is een aantal maatregelen door de overheid versoepeld, waaronder bezoekersregelingen. Maar ook de nieuwe afspraken van de leiding van het hospice met gasten en familie zijn streng en krachtig. Brigitte de Jong: "Bezoek is nu de hele dag mogelijk. Maar alleen op de kamer. Mondkapje en handen wassen blijven verplicht. We schenken heel beperkt koffie en thee. En de woonkamer en de openbare toiletten zijn voor bezoekers gesloten."
Brigitte de Jong heeft regelmatig contact met de veiligheidregio. In de hoop wat meer duidelijkheid over de regels van het RIVM te krijgen. "Een hospice vormt een uitzonderingspositie. Het RIVM zegt dat mondkapjes niet nodig zijn: Of het nu wel of niet noodzakelijk is, niemand is verplicht er een te dragen. Nogmaals, vanaf de eerste dag hebben wij voor beschermende middelen gezorgd. Vrijwilligers komen in contact met verpleegkundigen, collega´s, gasten en hun families. Het voelt ook tegenstrijdig. Onze mensen staan voorover gebogen op 30 centimeter van iemand die moet worden geholpen. Terwijl je op straat de verplichte afstand van 1,5 meter moet naleven. Niet alle maatregelen van de overheid zijn duidelijk. Daarom hebben wij ons gevoel gevolgd en meteen na de uitbraak voor het dragen van mondkapjes gekozen. Wanneer iets niet duidelijk is, dan lossen we het zelf op. Met zijn allen proberen om een eigen visie te volgen."
Preventief
Manager De Jong en coördinator Van Velsen hebben ongelooflijk veel waardering voor hoe de zeventig vrijwilligers van het hospice met de besmettingskans, maatregelen en beperkingen zijn omgegaan. "Vrijwilligers met klachten bleven preventief thuis en niemand heeft elkaar besmet. Op verzoek van hun familieleden kozen vijf vrijwilligers ervoor om hier niet te hoeven zijn, uit angst voor een mogelijke besmetting. Als leiding respecteer je uiteraard die wens. Vergeet niet dat het hart van onze vrijwilligers hier ligt. Het hospice is een stukje van hun leven."