"COVID-19; een gevaarlijke en onvoorspelbare ziekte"
Berkel en Rodenrijs – De zwartste dag van zijn leven; die staat in het geheugen van zowel René Westphal als zijn gezin geschreven. Op vrijdag 27 maart begon zijn strijd tegen het coronavirus; een zware strijd die hij gelukkig won.
Trees Borkus-Henskens
“Nadat ik twee dagen futloos en zonder eetlust in bed lag werd het tijd voor een bezoekje van de huisarts. De eerste – en als snel bleek niet de laatste - keer dat ik met mondkapje en beschermingskleding in aanraking kwam. De huisarts was na kort onderzoek stellig; mogelijk corona!”
Onverwacht
“Hier had ik echt niet aan gedacht, want eigenlijk vertoonde ik geen verschijnselen zoals door de RIVM werden geschetst. Dankzij adequaat optreden stond er snel een ambulance voor de deur die me naar het Franciscus Gasthuis bracht. Ik kreeg meteen zuurstof en er werd volop getest. Daar kwam uit dat ik COVID-19 positief was. Meteen werd ik naar de corona afdeling gebracht en een dag later naar de IC, maar gelukkig kon ik een dag later weer terug naar de zaal, omdat het beter leek te gaan.”
Dat optimisme bleek van korte duur. In de twee dagen die volgden ging de toestand van René hard achteruit. Met als gevolg dat hij weer naar de IC ging, in coma werd gebracht en aan de beademing moest. Dit duurde in totaal dertien dagen. “Wat heeft mijn lichaam een strijd geleverd. En al die tijd leefden mijn vrouw en kinderen thuis in grote onzekerheid en angst. Of ik die strijd zou gaan winnen. Zelf had ik daar absoluut geen weet van, want na een ‘wilt u gereanimeerd worden als dat nodig mocht blijken te zijn’ was ik in tien minuten ‘weg’. Er mocht niemand op bezoek komen; mijn lichaam voerde de strijd. Spannend werd het toen ik gedraaid moest worden, maar dat lukte. Na dertien dagen werd besloten alle apparatuur en hulpmiddelen langzaam stop te gaan zetten. Ik werd langzaam wakker gemaakt en dat lukte wonderwel. Zo goed zelfs dat ik al snel weer terug mocht naar de zaal.” Eten ging weer goed, er werden kleine stappen buiten het bed gezet en hij was helder. “Ik mocht van het zuurstof af, kreeg testen en mocht naar een andere afdeling.”
Geen schade
“Gelukkig leek ik mentaal en fysiek geen enkele schade opgelopen te hebben; wel was ik 20 kg en nagenoeg alle spierkracht kwijt. Met een goede eetlust en dagelijks fysiotherapie vertelde een verraste fysiotherapeut in het Franciscus Gasthuis me dat ik ‘de kers op de taart' was, zulke sprongen voorwaarts maakte mijn lichaam. Medisch was ik gezond, dus 24 april kon ik worden overgebracht naar Intermezzo in Rotterdam-Zuid voor revalidatie.” Zijn vrouw mocht hem vervoeren. “Wat waren wij blij! Even een speciaal moment na zo’n vreselijke periode. Want in het revalidatiecentrum moest ik meteen weer een week in quarantaine! Na zes dagen bleek ook hier de COVID-19 negatief en intussen bleven mijn spieren werken. Na twee dagen intensieve fysio mocht ik eindelijk naar buiten om na vijf weken te zien of dit geen beperkingen gaf. Alles ging voorspoedig en op 1 mei kwam mijn vrouw me ophalen en konden we naar huis. Daar wachtte een warm onthaal met spandoek, vrienden en kennissen; een heerlijk gevoel waar ik iedereen voor wil bedanken.”
Logboek
De nachtmerrie was voorbij, maar hoe anders had het kunnen lopen. “Zelf heb ik er weinig van gemerkt, maar gelukkig is zowel thuis als in het ziekenhuis een logboek bijgehouden waarin van dag tot dag is beschreven wat er gebeurde. Zodat ik het nu ook in alle rust door kan lezen en me kan verbazen. De trots op hetgeen rondom mij heen gebeurde is groot, maar ook ben ik ontzettend trots op mijn gezin dat een vreselijke periode meemaakte; ze waren heel bang dat ik het niet zou redden. Ze hebben zich staande gehouden in een voor hen loodzware tijd en hebben nu gelukkig weer een man en vader terug die er geen nadelige gevolgen aan heeft overgehouden. De laatste controle is achter de rug en de medicijnen zijn verleden tijd.” Maar René weet ook: “Als je het niet zelf of in je omgeving hebt meegemaakt kun je niet bedenken hoe loodzwaar dit proces is. Let daarom alstublieft goed op, volg de richtlijnen en denk niet ‘dat overkomt mij niet’. Het kan iedereen overkomen, dus onderschat het niet!”