Huidhonger
Ik had nog nooit van het woord gehoord. In de afgelopen weken ving ik het ergens op. Huidhonger. Verlangen naar aanraken en aangeraakt worden. Fysiek contact met anderen missen. Zoals nu in deze tijd. Ik heb huidhonger. Nooit gedacht van mezelf. Ik zit best veel en vaak ‘in mijn hoofd’ en ben niet zo scheutig met al te spontane aanrakingen. Drie kussen en zo, een stevige omhelzing. Mocht allemaal wel wat minder. Tot nu. Ik mis het fysieke contact met mensen. Hoeft niet eens zo uitgebreid, hoor, maar gewoon: een hand geven, een klopje op de schouder of gewoon dichtbij iemand kunnen zijn. Juist in deze tijd. Mensen worden ziek, moeten in quarantaine, maken zich zorgen over familieleden, zijn angstig over wat de toekomst brengt. Dan zou ik even willen aanraken. Om daarmee te zeggen: ik zie je, ik hoor je, ik sta naast je, kom, hou vol en houd moed. Maar dat mag dus niet.
Met woorden kun je ook veel zeggen, dat weet ik. En gelukkig gebeurt dat ook vaak. Mooi om te zien hoe creatief wij mensen worden, als we toch dichtbij de ander willen komen. Kaartjes, spandoeken, hoogwerkers voor de ramen, ontroerend mooi. Maar toch, ik blijf dat aanraken missen. Het lijfelijke contact. Mensen in de ogen kijken. Ja, we doen ook kerkdiensten online, via een livestream. Prachtig dat het kan. Maar het haalt het niet bij echt bij elkaar zijn, lichamelijk naast elkaar zitten, elkaar zien. Huidhonger.
Opeens lees ik iets in de Bijbel waar ik anders zomaar overheen kon lezen. Dat Jezus heel vaak in contact met mensen, vaak zieke mensen, hen aanraakte. Mensen in een isolement, mensen door anderen gemeden, vanwege hun ziekte buitengesloten. En Jezus raakte hen dus aan. Zo veelzeggend vind ik dat opeens. Jezus begreep de huidhonger van de mensen toen en daarom raakte Hij hen aan. En wat als Jezus nog steeds zo is? Wat ik stellig geloof. Nog steeds net zo begaan met mensen. Met jou, met mij, met wie dan maar ook in welk afgesloten huis of verpleegtehuis ook. Jezus wil dichtbij komen. Voor Hem geen social distancing of beperkende maatregelen in contact met mensen. Aanraken wil Hij en zal Hij. Oké, niet fysiek misschien, maar daarom niet minder. Toch omhelsd, geliefd, gezien, aangeraakt met liefde. Een aanraking die niet lichamelijk, maar met het hart gevoeld kan worden. Zo raakt Jezus aan. Zo kunnen jij en ik anderen aanraken. We blijven op afstand, maar komen toch dichtbij. Niet lichamelijk, maar hartelijk. In hoop op betere tijden. Dat het weer echt kan en mag. Ik heb er nu al zin in.
Maurits Oldenhuis
Predikant Gereformeerde kerk vrijgemaakt Het Baken in Bergschenhoek