Laten we Goud zoeken!
Weet je hoe er vroeger naar goud werd gezocht? Een traditionele manier om goud te vinden, ofwel te delven, is door het zeven van grond uit de rivier. In een schaal wordt grond met daarin steentjes en water geschept. Het zeven gaat door de schaal met een lichte, gelijkmatige beweging rond te draaien en af en toe schudden. De verschillende bestanddelen die in de schaal zitten worden gescheiden als gevolg van hun verschillende soortgelijk gewicht. De deeltjes met een hoger soortelijk gewicht verzamelen zich op de bodem, de lichtere aan de rand. Door de schaal een beetje te kantelen kan het water met modder, zand, grint en overige bestanddelen over de rand weglopen. Door deze handelingen enige keren te herhalen, blijven de zware bestanddelen, en dus ook het goud op de bodem achter. (bron Wikipedia)
Aan de hand van dit voorbeeld wil ik jullie meenemen naar ons leven. Het begin van een nieuw jaar is een mooi moment om terug te blikken op het afgelopen jaar. De grote gebeurtenissen blijven gemakkelijk in onze gedachten hangen. Misschien zijn dit ook gebeurtenissen met moeite en pijn. De kunst is om het goud te zoeken in het mengsel van alle gebeurtenissen, perioden en emoties. We moeten het jaar als het ware in die schaal stoppen. Tijdens het draaien en schudden zie je het vuil, het grint en zand, de gebeurtenissen die verdriet oproepen, naar de buitenkant van de schaal bewegen. Misschien ontdek je wel goud in een periode of gebeurtenis wat je er eerder niet uitgezeefd had?! In tijden van vreugde, maar ook in tijden van verdriet! Want ik geloof dat wij juist in moeilijkere tijden de hand van God kunnen zien. De manier waarop je getroost, geholpen of gedragen bent, laat hopelijk zien dat God genadig en liefdevolis. Laten we Goud zoeken! Laten we God zoeken! Herinner je de daden van God, dan zul je geluk ervaren. Weet je wat onze zwakheid is? Als wij weigeren om getroost te worden. Met ogen vol van tranen ga je het Goud niet vinden! Dan blijft het mengsel in de schaal troebel.
Voor mij persoonlijk is dit een moment om terug te blikken naar 2016. Toen schreef ik mijn eerste column Geloven in Lansingerland. Dit is mijn laatste! Daarmee blik ik terug op de tijd dat ik betrokken was bij Jongerenwerk DOCK3B. Het was niet altijd makkelijk en ook niet altijd even leuk, maar het is mij gelukt om het Goud te vinden. God was erbij. Hij was en Hij blijft, genadig en liefdevol!
Heraut, ik wil jullie hierbij bedanken voor de mogelijkheid die jullie geboden hebben via deze rubriek om mijn geloof te delen met de lezers! Lezers, bedankt voor de getoonde interesse in mijn stukken!
Rianne Bassa-Bijl
Missionair Jongerenwerker DOCK3B