Aan tafel!
Afgelopen zaterdag heb ik voor 15 mensen gekookt, voor het Groot Leidsch Diner. Er was een kok ziek geworden, dus ineens had ik twee tafels toebedeeld gekregen. Vrijdagmorgen al begonnen natuurlijk. Inkopen doen op de fiets bij de Midden Oosten winkel. Ik had namelijk beloofd Libanees te koken. Alvast de aubergine-dip gemaakt (mutabbel) en de kikkererwtendip (hummus). En zaterdag samen met een vriendin nog paprika-dip (muhammara) gemaakt, verschillende salades, kofta, falafel (uit een pakje) en puddinkjes. Precies op tijd leverden we ons eten af in de sportzaal, die door andere vrijwilligers was versierd. Honderd mensen kwamen samen om gratis te eten, gesponsord door organisaties en bedrijven. Het idee was dat je niet aan tafel mocht zitten met iemand die je al kende. Dus spraken wij allemaal totaal onbekende mensen, uit Syrië, Soedan, Oekraïne en natuurlijk geboren Leidenaren. Heel leuk! Daar was het de Leidse vrijwilligers ook om te doen geweest: dat je met mensen in contact kwam. Dat je je stadsgenoten leerde kennen. Aan het einde waren er doggybags om de resten mee naar huis te nemen. Daar maakten mensen dankbaar gebruik van.
Nu de armoede in Nederland schrikbarend toeneemt, dacht ik bij mezelf: zouden we dit niet vaker kunnen doen? Ik weet dat er in Lansingerland ook al het nodige gebeurt. Wat nou, als we dat eens goed gaan coördineren, zodat mensen minimaal een paar dagen per week ergens warm kunnen zitten en samen kunnen eten? Een open, gratis maaltijd, iedereen is welkom, zonder bureaucratische barrières.
U heeft net als ik dat schrikbarende verhaal gelezen over die jongen op een basisschool ergens in Nederland, die op school ziek leek te worden. De schoolleiding belde met de moeder, om de jongen op te halen. Die vertelde dat de jongen niet ziek was, maar al drie dagen niet gegeten had. Op vrijdag was het geld op geweest. Dus viel de jongen op maandag letterlijk flauw van de honger.
In Nederland! Vroeger toen ik nog in Egypte woonde, schreef ik columns over de armoede en de honger in Caïro. Nooit gedacht dat ik dit nog eens over Nederland zou moeten schrijven. Laten we ingrijpen en wat doen! Wie begint er?
Ds Hedda Klip