Mark Boninsegna´s De Hemel voor ongelovigen
Zoektocht door de diepste en donkerste krochten van zijn ziel
Berkel en Rodenrijs - Naast dichter is Mark Boninsegna ook tekstschrijver en componist. Voor zijn op 7 juli uitgebrachte debuutalbum De Hemel voor ongelovigen schreef en componeerde de markante inwoner van Berkel en Rodenrijs dertien nummers die dicht bij hem staan. Samen vormen ze Boninsegna´s speurtocht naar: ´Wat als je alle vervelende dingen in je leven weghaalt?´.
Arie van Driel
De zoektocht van de voormalige gemeentedichter van Lansingerland is een reis door de diepste en donkerste krochten van zijn ziel. Om via zijn jeugd, Sarajevo en de communistische Italiaanse havenstad Livorno, waar hij de Hemel van ongelovigen vindt, uiteindelijk terecht te komen op het strand van Tirrenia, een Toscaans dorpje naar een idee van de fascist en dictator Benito Mussolini.
Tussen alle bestemmingen door zocht hij en passant de rust die hij als ADD-er zo hard nodig heeft. ADD. Niet te verwarren met ADHD, waarin de toegevoegde H voor Hyperactief staat.
Mark: "Bij een ADHD-er zit de drukte aan de buitenkant. Bij mij zit de drukte juist aan de binnenkant. Op het moment dat ik ´s ochtends wakker word, slaat alles meteen aan. Het is dan net alsof de radio op dertig kanalen tegelijkertijd aanstaat. Het is of ik de wereld in één hand heb, zoveel impulsen als ik ontvang. ´Hé. Daar vliegt weer een vliegje´. Alles wat er rondom mij heen gebeurt, merk ik op en houdt me bezig.
Daarnaast is de wereld met pakweg het mobieltje, internet, sociale media en WhatsApp zeker voor iemand zoals ik die ADD heeft, wel heel snel geworden. In begin had ik baat bij medicijnen. Doordat het steeds drukker in mijn hoofd werd, werd de dosis steeds hoger. Uiteindelijk had ik een winkelwagentje vol zware pillen. Op een gegeven moment werkten die niet meer. Al helpt een blikje bier op z´n tijd tijdens de vakantie daarentegen nog wel om het in mijn hoofd rustiger te krijgen."
Stilte
(....) voor ik de trekker overhaal wacht ik nog even (....) is een regel uit Stilte. Het nummer refereert aan de illustratie op de cover: zijn val in stromend water, op weg naar de ultieme vrijheid.
Mark: "Wellicht lijkt dit zo. Maar ik maak me natuurlijk niet letterlijk van kant. Wie en wat ik veroordeel zijn de mensen en de dingen die voor jou bepalen wat je moet doen, zeggen en denken. Terwijl je juist bij jezelf moet blijven om jezelf te kunnen zijn. Met die instelling, dicht bij mezelf, ben ik aan de trip De Hemel voor ongelovigen begonnen."
Miss Sarajevo
(....) In het kielzog van granaten kogels bloed en tranen stemt de stad mij vrolijk (....)
Mark: "Een aantal jaren geleden waren mijn meissie, zoon en ik op vakantie in Kroatië. Nou wilde ik altijd al een keertje naar Sarajevo. Dus, wanneer je dan toch relatief dicht in de buurt bent..... Toen ik een jaar of 16 was, speelde daar de Balkanoorlog. Ik was nieuwsgierig hoe Sarajevo er nu uitzag. Wat ik daar aantrof was een mengelmoes van mensen en culturen. De burka naast de minirok. Niemand die zich daaraan stoorde. Alles mocht en kon. Iedereen liet elkaar in zijn of haar waarde. Dat maakte best indruk om me. Zo mooi om mee te maken. Zeker als je zoals ik uit Nederland kom, waar foute opmerkingen over sluiers en té korte rokjes normaal worden gevonden.
Ondertussen was ik daar. En wanneer je daar eenmaal bent, dan ontkom je niet aan de Balkanoorlog. Alles was kapot geschoten en niet meer opgebouwd. De Roos van Sarajevo, een roodgeverfde granaatinslag, bleef in mijn hoofd zitten. Feitelijk was ik daar in een surrealistisch decor terechtgekomen. Op een keer zat ik ´s ochtends vroeg aan de koffie. Liepen er soldaten langs. In dezelfde uniformen als die zij in de oorlog aan hadden. Heel creepy vond ik dat.
Tijdens de Balkanoorlog was mijn broer lid van de U2-fanclub. Omdat wij alle concerten van U2 in Nederland bezochten, konden wij meedoen met Macnas, een Ierse theatergroep die in het voorprogramma stond. Met die theatergroep beelden we een genocide uit. Zonder dat er overigens iemand dood ging. Het was meer een transformatie naar ons zelf. Ik was vaandeldrager en marcheerde drie keer door een uitverkochte Kuip en een keer door De Goffert in Nijmegen. Wat ik best wel absurdistisch vond. Tijdens elk optreden van U2 werd er ook via satellietbeelden verslag gedaan van hoe de situatie daar op dat moment was. Als een soort van eerbetoon aan de burgers."
Livorno
(....) angstig stap ik La Bodeguita Social Club binnen waar Che Guevera en Fidel Castro mij vanaf muren en menukaarten toelachten alsof Livorno de hemel voor ongelovigen is (....)
Mark: "De titel voor mijn debuutalbum vond ik in Livorno. De communistische partij van Italië is daar ooit opgericht. Op de muren zijn hamers en sikkels geschilderd. Er hangen uitingen van eer aan de IRA en er wapperen vlaggen van de oude Sovjetunie. Plus dat de lokale voetbalclub een extreem harde kern heeft. De eerste avond dat ik daar was, kwam ik in restaurant La Bodequita Social Club terecht. Die was Cubaans ingericht. Che Guevera en Fidel Castro pronkten op de menukaart. Terwijl het eten toch puur Italiaans was. Al het linkse in De Hemel der ongelovigen viel daar samen. Vervolgens ging ik er alle avonden dat ik daar was, naartoe. Bandje kijken. Lekker genieten. Ik voelde mij er echt helemaal thuis. Jaren later ben ik er nog een keertje terug geweest. Uitgerekend die avond bleek La Bodequita Social Club gesloten."
Vakantiedag in Tirrenia
(....) tieten ontsnapt aan zwaartekracht en mijn bronstige overmaatse buik (....)
Mark: "Tirrenia is door Mussolini gebouwd. Het moest dé parel van de Middellandse Zee worden. Nou. Niks geen schittering of glans. Een vakantiedagje op het strand van Mussolini was vooral met een biertje in de hand naar vrouwen, glimmend van de zonnebrandolie en met neptieten, kijken. Tieten ontsnapt aan zwaartekracht. Ik was dan ook blij wanneer ik ´s avonds de luiken van mijn vakantiehuisje pal aan het strand kon sluiten."
Album
De muziek op De Hemel voor ongelovigen is een mix/cocktail/mengelmoes van elektro, hiphop, jazz, rock en pop. Met de dragende poëzie van Boninsegna als rode draad. Het nummer Onder het uitspansel maakte hij samen met de Rotterdamse dichter Daniël Dee, die de tekst schreef.
Naast dat het album op alle bekende muziekstreamingdiensten is te beluisteren, is hij ook fysiek verkrijgbaar als CD en elpee op bloedrood vinyl. Mark: "Bij de hoofdkleuren wit en het zwart van de donkere en duistere hemel, zocht ik een derde kleur. Toen ik bloedrood voorbij zag komen, was ik verloren. Als de kleur van liefde en bloed paste die er perfect bij."
Prijsvraag
Aan De Hemel voor ongelovigen is een prijsvraag voor lezers van De Heraut gekoppeld. De vraag: Het hoeveelste album van Mark Boninsegna is De Hemel der ongelovigen?
Wie het antwoord vindt en voor 24 augustus 2022 mailt naar redactie@de-heraut.nl maakt kans op én het door Mark gesigneerde album én de CD.