Geboren & Getogen in Lansingerland
In de rubriek Geboren & Getogen in Lansingerland vertellen inwoners van onze gemeente hun levensverhaal aan Marloes Nuijten. Hun hele leven of een groot deel van hun leven wonen de geïnterviewden uit deze rubriek in Lansingerland. Variërend van 50 tot 100 jaar. Zij vertellen hoe ze hier opgroeiden, welke vriendschappen er ontstonden, maar ook delen ze verhalen over de liefde en eigen gezin. Deze week aflevering 2 met Betty Grund - in 't Veen.
Op onze oproep om uw verhaal met ons te delen hebben we een overweldigend aantal reacties ontvangen. Hartelijk dank daarvoor! Voorlopig hebben wij voldoende mooie verhalen.
Door Marloes Nuijten
Bleiswijk voelt als thuis voor Betty Grund - in 't Veen
De woningnood zorgde ervoor dat Betty Grund - in ’t Veen (68) de eerste twee jaar van haar leven met haar ouders inwoonde bij haar opa en oma aan de Kruisweg in Bleiswijk. "Mijn ouders trouwden en hadden helemaal niks. Met z’n drieën woonden we op de zolder van mijn opa en oma. Later kregen mijn ouders een huis aan de Hoekeindseweg."
Dat huis staat er nu niet meer. "Het was een boerderij met een voor-, midden- en achterhuis. In het voorste huis woonden wij. Daar werd ook mijn broer Jan geboren. In het middelste huis woonde een andere familie en in het laatste gedeelte de groenteboer."
Eerste nieuwbouw in Bleiswijk
Er zouden nog meerdere verhuizingen volgen. Zo kreeg de vader van Betty een huis aangeboden aan de Karel Doormanlaan. Het was de eerste nieuwbouw van Bleiswijk. Een mooi huis, maar het miste een garage. Belangrijk voor de vader des huizes omdat hij graag aan brommers en auto’s sleutelde. "Mijn opa en oma woonden inmiddels aan de Plaats en daar was alle ruimte om te sleutelen. Dat was reden om met hen van woning te ruilen.”
Daar aan de Plaats groeide Betty verder op, inmiddels samen met broer Joop en zus Annelies. Maar ze zou niet voor altijd in Bleiswijk blijven wonen. "Ik was zeventien jaar en mocht van mijn vader voor het eerst met een vriendin naar een 24-uurs concert in Ahoy. Onder andere de Everly Brothers speelden daar. Die avond leerde ik Tom Grund kennen, een jongen uit Crooswijk. De week na het concert spraken we voor het eerst af.”
Streep door samenwonen in het dorp
Het bleek dikke mik en na negen maanden verkering verloofden de twee zich met elkaar. "Tom was 22 en ik 20 toen we trouwden vanuit de Plaats.” De volgende stap was een huurhuis in Bleiswijk. "Een voorwaarde was dat je economisch verbonden was aan Bleiswijk. Daar was ik heel boos over; mijn man kwam uit Rotterdam en werkte in de scheepsreparatie. Dat had je niet in Bleiswijk. Twee jaar lang ben ik iedere week naar het gemeentehuis gegaan om te vragen naar een huurhuis.”
De lange adem werd niet beloond. Het stel verliet noodgedwongen Bleiswijk en streek voor twee jaar in Crooswijk tegenover het huis van de moeder van Tom neer. Vervolgens werd Rotterdam-West aangedaan - wat geen succes was met buren die tot ’s avonds laat op Lee Towers zaten te swingen en een buurvrouw die om vijf uur ’s ochtends op haar houten klompen aan het stofzuigen was.
Na negen maanden gaven Betty en Tom er de brui aan en woonden ze achtereenvolgens in Papendrecht en Alblasserdam. "Toch wilde ik altijd terug naar Bleiswijk en bij mijn familie en vrienden zijn. Het voelde als thuis. De stad paste niet bij mij.”
Met het hele gezin terug naar 'thuis'
Na zestien jaar kwam Betty thuis. Samen met Tom en haar inmiddels achtjarige dochter Angelique. Bleiswijk was in die zestien jaar veranderd; veel oudere panden waren gesloopt en de hoogbouw waarvan werd gezegd dat het er nooit zo komen, was er nu wel. Maar dat kon niet op tegen het geluksgevoel om weer terug te zijn. Betty had gehoopt haar dochter een zelfde jeugd te geven als zij zelf heeft gehad; naar de basisschool in Bleiswijk, afspreken met vriendjes en vriendinnetjes, met een groepje klasgenoten naar de middelbare school fietsen en uitgaan in De Hoef in Bleiswijk of in Rotterdam.
Dat is nooit weggelegd geweest voor Angelique. "Angelique heeft verkorte spieren. Traplopen is bijvoorbeeld een probleem. Daarnaast heeft ze autistische trekjes en daardoor weinig vriendschappen. Ze heeft altijd op een speciale school buiten Bleiswijk gezeten. Ze werd met de taxi gehaald en gebracht. Voor contacten in het dorp heeft ze bij de Kabouters van de scouting gezeten.”
Tom overlijdt plotseling
Angelique woont net als Betty nog altijd in Bleiswijk. Wel in een eigen huis aan de Kastanjelaan. Tom overleed in 2018 op 64-jarige leeftijd onverwachts aan een hartstilstand. "Ik was op mijn werk toen de politie op de stoep stond. Ik moest bij de directeur komen en nietsvermoedend liep ik er heen.” Tom was bezig geweest met het snoeien van de boom in hun tuin en op het moment dat hij de takken in een aanhanger voor het huis deed, zakte hij in elkaar. Een postbode die net langs kwam, belde 112. Na zestien minuten kwam de ambulance en bleek het te laat. "Tom was bijna met pensioen. In juli zou hij 65 jaar worden en in maart overleed hij.”
Tot aan de crematie bleef Tom bij Betty thuis. "Ik heb hem zelf gewassen en aangekleed. Ik wilde dat niemand anders aan hem kwam. De emoties schakelde ik op dat moment uit. Maar op het moment dat de crematie was geweest en iedereen weg was, brak ik.”
Betty raakte depressief totdat ze haar huidige vriend, een man uit Groningen ontmoette. "Ik voelde me in eerste instantie schuldig, maar al snel wist ik zeker dat Tom blij voor me zou zijn geweest.”
Samen wonen ze met plezier in Bleiswijk. Wel ziet Betty dat er de afgelopen jaren veel invloeden vanuit de stad zijn gekomen en dat doet haar nadenken over haar toekomst in Bleiswijk. "De politie is hier weggehaald en is nu alleen nog maar op één centraal punt. Ook is er ’s nachts meer overlast van jongeren gekomen.” Om naar Groningen te verhuizen, dat vindt Betty te ver. "Maar Dedemsvaart, de plaats waar mijn zus woont, zou wel kunnen. Ik vraag me toch af; zou het daar niet rustiger zijn dan in Bleiswijk en wat meer landelijk?”
Marloes Nuijten van Mijn Deelboek
Marloes (31) is een geboren en getogen Berkelse. De voormalig journaliste richtte ruim twee jaar geleden www.mijndeelboek.nl op. Een vernieuwende, digitale manier om je verhalen tastbaar te maken met een boek. De wereld wordt steeds sneller, maar wanneer sta je nou echt bewust stil bij alles wat je meemaakt in je leven? Door een reis door je verleden besef je hoeveel je hebt meegemaakt en het geeft de (klein)kinderen een bijzondere inkijk in je leven.