Voor mij in ieder geval niet. Ik ben het volledig eens met de briefschrijvers in De Heraut van 12 januari die de woorden van Petra Verhoef bekritiseren. Er is inmiddels over de Noordpolder en dan met name de driehoek al veel geschreven en om hierover nog verder te schrijven lijkt niet zinvol.
Ik weet niet hoe lang mevrouw Verhoef al in Lansingerland woont, maar als je durft te beweren dat het groen niet minder is geworden in al die jaren, dan woon je hier nog niet zo lang of je bent kleurenblind. Ik woon nu bijna 40 jaar hier en veel mensen vinden dat het steeds stedelijker wordt.
Als je vroeger de fiets pakte was je snel buiten het dorp. De Westersingel was de meest westelijke weg en tussen de Klapwijkseweg en de Anjerdreef was het groen. Bergschenhoek was echt een dorpje. Kortom, er zijn heel veel nieuwe wijken gebouwd, zowel in Berkel en Rodenrijs als in Bergschenhoek en Bleiswijk. Of het meer of minder leefbaar is geworden is een persoonlijke mening. Daar zal de één anders over denken dan de ander, maar dat het er niet beter op wordt lijkt mij duidelijk. Als je naar Wilderszijde kijkt en ziet hoe dit is en wordt veranderd, is het om te huilen. Er zijn verder grote industrieterreinen gebouwd en er is veel groen verloren gegaan. Dat er huizen bij moesten en moeten is onontkoombaar en dat er veel mensen het prettig wonen vinden is logisch als je uit een grote stad komt, maar zoals nu vrijwel ieder plekje bebouwd moet worden gaat denk ik te ver. Het enige echte groen zijn de Groenzoom, maar die was al groen, alleen niet toegankelijk en het Annie M.G. Schmidt park, welk gebied ook al groen was.
En dat ouderen graag in hun vertrouwde omgeving blijven wonen en dan in een nieuwe woning buiten hun wijkje, is waarschijnlijk een aanname van de PvdA. Ouderen zitten er zeker niet op te wachten om in wijken ver van voorzieningen te gaan wonen. De Noordpolder is hier zeker een goed voorbeeld van. In de Edelsteenwijk zijn de voorzieningen al ver weg, laat staan in nog verder weg gelegen gebieden.
Ik wil maar zeggen: vol is vol en genoeg is genoeg.
A. Bruijs