Echtpaar Vermeer-Van Bostelen 60 jaar getrouwd

"Mien maakte een verpletterende indruk"

Berkel en Rodenrijs - Het zes decennia omvattende huwelijk van Jasper Vermeer (84) en Mien van Bostelen (82) leest als een roman vol drama. Zondag 7 november waren de ´auteurs-tegen-wil-en-dank´ zestig jaar getrouwd. Dat werd een feestdag. Maar wel eentje met rouwrandjes. Daar kon het bezoek van burgemeester Pieter van de Stadt een dag later, niets aan veranderen. Hoe gezellig dat ook was.

Arie van Driel

Het echtpaar - elf kleinkinderen en twee achterkleinkinderen - kreeg vijf kinderen, van wie er twee overleden. Een zoon (27) pleegde zelfmoord. Een andere zoon (53) kreeg slokdarmkanker en stierf een maand later. Drie weken geleden werd bij hun enige dochter borstkanker geconstateerd. Mien was 46 jaar toen zij met borstkanker werd geconfronteerd. Vijf jaar geleden kreeg zij een herseninfarct, werd rolstoelafhankelijk verklaard en doorverwezen naar een verzorgingstehuis.

Wegstoppen

Haar man wilde daar niet van weten: "Mien en ik waren toen 55 jaar samen. Hadden lief en leed met elkaar gedeeld, elkaar gesteund en opgevangen. En dan zou ik haar wegstoppen in een tehuis? Dat wilde ik niet. Dus haalde ik haar in huis."
Sindsdien is hij mantelzorger van zijn vrouw die mede door zijn verzorging sneller dan verwacht, opknapte. Na een paar maanden klom zij de trap in hun toenmalige woning aan de Prins Bernardlaan in Berkel en Rodenrijs op. Wat later verhuisden ze naar een gelijkvloers en aangepast appartement aan het Raadhuishof.
Liefdevol detail: nadat in 1985 Mien borstkanker had, zegde Jasper zijn baan als tuindersknecht op en werd hij conciërge op de toenmalige Prinses Beatrixschool om meer bij zijn vrouw te kunnen zijn.

Hartinfarct

Jasper zelf ontsnapte vorig jaar op 17 augustus aan de dood. Tijdens een partijtje tennis op de banen van TOGB kreeg hij een hartinfarct. Dankzij adequaat handelen van omstanders - zij haalden snel een AED (Automatische Externe Defribillator) - overleefde hij. Tijdens een hartkatheterisatie bleek de kransslagader zeven vernauwingen te tellen. Eenmaal hersteld stapte hij zonder angst de tennisbaan weer op.
Jasper: "Tijdens de laatste controle werd er een hartfilmpje gemaakt. Buigt er een blonde verpleegkundige zich over me heen om van die zuignapjes op mijn borst te plakken. ´Als het hartfilmpje niet goed is, komt dat door jou´, zei ik tegen haar."
Het is een voorbeeld van de humor die Jasper overeind houdt. "Voor mij is humor een vorm van relativeren. Zodat alles wat wij hebben meegemaakt, niet voortdurend pijn doet."

Meisjesrooftocht

Jasper en Mien ontmoetten elkaar in Berkel en Rodenrijs. Hij was net uit militaire dienst en was met zijn broer Piet al fietsend vanuit hun woonplaats Zoetermeer op ´meisjesrooftocht'. Onderweg kwam hij een paar ´mooie meiden´ op de fiets tegen, van wie Mien een ´verpletterende indruk´ op hem maakte. Jasper: "Mijn broer stuurde zijn fiets meteen naast die van Mien. Wat ik natuurlijk niet leuk vond. Uiteindelijk slaagde ik er toch in om naast haar te komen. En ineens was er de vonk die oversloeg."
Wat hij toen niet wist, was dat zij hem herkende als ´die sergeant´ uit de kerk in Zoetermeer. Mien: "Ik had toen een vriendje met wie ik op zondag naar de kerk ging. Op een keer zag ik hem daar zitten in zijn uniform. Ik was meteen verliefd."
Op 1 maart 1959, de dag waarop zij twintig jaar werd, verloofden ze zich. Op 7 november 1961 trouwden ze in het oude stadhuis van Berkel en Rodenrijs.