De weg naar het pleegouderschap
Sjoukje weet één ding zeker en dat is dat ze moeder wil worden. Als zij in aanraking komt met pleegzorg, gaat haar hart sneller kloppen. De eerste stap is daarom snel gezet. In deze column neemt ze je mee op de weg om pleegmoeder te worden. Door een kijkje te geven in haar persoonlijke verhaal wil ze andere mensen inspireren om makkelijker de stap te zetten richting de pleegzorg.
Vandaag is het tweede huisbezoek en het blijft nog wel spannend. We beginnen met het terugkijken op de training. Het huiswerk dat we hebben meegekregen, heb ik nog niet kunnen maken daar de afspraken dicht op elkaar gepland waren dus die stuur ik later door. Er komt best wat papierwerk bij kijken omdat het belangrijk is dat er een zo goed mogelijke match gemaakt kan worden. Dit is voor mij ook de reden dat ik de tijd wil nemen om de vragen zo goed mogelijk te beantwoorden.
Net als de vorige keren dat we elkaar gesproken hebben, verloopt ook dit gesprek heel fijn. Ik heb nergens het idee dat ik verhoord word en toch worden er een heleboel vragen aan me gesteld. Die vragen geven niet alleen pleegzorg een beeld van wie ik ben maar zetten mij ook aan tot denken. Het is goed om na te gaan of ik me aan zou kunnen passen indien de ouders of de voogd een keuze maken waar ik niet direct voor zou kiezen. Het is dus belangrijk dat je samen kunt kijken naar wat het beste is en te beseffen dat jij als pleegouder in dat gesprek, jezelf soms opzij zal moeten zetten.
Dan komt het volgende onderwerp aan bod: Staan er nog grote events op de planning? Tijdens de eerste kennismaking is de vraag al eens gesteld maar op dat moment was het nog niet aan de orde. Daar is inmiddels verandering in gekomen en dat betekent dat we opnieuw moeten kijken welke weg we dan gaan volgen.
Wat er gepland staat en hoe we nu verder gaan vertel ik je volgende maand of kijk intussen op www.sjoukjenees.com.
Sjoukje Nees