Iedereen heeft deze dagen de mond vol over de bedreiging van de privacy. Zonder alle feiten te kennen gaat men er van uit dat de eigen persoonlijkheid, het ego, door de overheid bedreigd wordt.
Helaas zijn er in onze maatschappij velen die slechts luisteren en handelen naar wat hún ego predikt. Men verwacht wél dat de overheid alles in het werk stelt om maximale bescherming te bieden. Ondertussen staan de ego's maar al te graag klaar om het werk van die overheid zoveel mogelijk te frustreren. Beelden daarvan zijn er in ontelbare vormen. Vanuit een waanidee worden zendmasten in brand gestoken die de communicatie tussen hulpdiensten verzorgt. Een agent wordt bewusteloos geslagen door een bruiloftsgast. Een moeder vindt het normaal dat haar zoontje van dertien een exacte kopie van een politiepistool koopt en er mee rondloopt. Er worden kraaienpoten gestrooid voor een brandweerkazerne. Men overtreedt regels waardoor een zo groot vuur ontstaat dat hele wijken brandgevaar lopen. Er wordt vuurwerk in ambulances gegooid om hulpverleners het werk onmogelijk te maken. Men organiseert heel bewust bijeenkomsten waarmee de kansen voor het coronavirus vergroot worden. Door deze manier van denken maar vooral ook doen worden de ego's (levens) van anderen niet alleen bedreigd maar zelfs in gevaar gebracht. Er bestaat voor al deze mensen een eeuwenoud gebed. Heer, help mij, mijn grote mond (dicht) te houden totdat ik weet waarover ik praat. Het is te hopen dat die gebeden worden verhoord.
Ron van Driel
Bleiswijk