Op deze plek heb ik regelmatig een oproep aan ouders van kinderen gedaan om de verlichting van hun fiets regelmatig te controleren. Want hoe vaak zie je ze niet alleen of in groepjes naar huis of de sportclub fietsen zonder werkende verlichting op hun fiets. Vooral als het regent zijn ze voor een automobilist bijna onzichtbaar. Natuurlijk geldt dat ook voor de ouders zelf, want die zie je ook geregeld zonder licht op hun fiets met een kind op een fietsje naast zich en een nog jonger kind voor- of achterop aan het eind van de middag haastig naar huis rijden. Je zou ze niet op tijd zien en aanrijden...
Een nieuw gevaar dat opdoemt is de snelle fietser. Natuurlijk, er is al vaker over geschreven, maar het lijkt wel of dit fenomeen steeds vaker opduikt. Het regent, het is donker, je nadert een rotonde, je blikken gaan van links naar rechts, van rechts naar links, je kijkt zelfs over je schouder, in alle spiegels, geen fietsers zonder verlichting, iedereen opgemerkt? Rijden maar...
Nee dus. Plotseling duikt hij (of zij) op, zonder ook maar één blik opzij te werpen schiet de snelle fietser voor je langs. Had je 'm bijna toch nog te pakken.
Als verkeersdeelnemer is het altijd handig oogcontact met elkaar te hebben op gevaarlijke of drukke verkeerspunten. Ziet de ander mij? Ben ik opgemerkt? Of is de gedachte: ik heb voorrang dus scheuren maar...
Annette Docter