'Als je pijn fijn vindt heb je hier de week van je leven'

Nijmegen - Een routineklus zal het nooit worden. Maar ze hebben het uiteindelijk toch weer geflikt. De twee zeventigers uit Berkel en Rodenrijs, Cees Eijgenraam en Rien Kuyvenhoven voor respectievelijk de vijfde en negende maal. Vier dagen lang gingen de veertig kilometers aan hun voeten voorbij. Vier dagen waar de zon geen verstek liet gaan.


"Het was goed te doen", weet het tweetal achteraf te melden. Cees Eijgenraam: "Natuurlijk was het warm vooral op de tweede dag. Dat was ook merkbaar aan de uitvallers. De eerste dag rond de zevenhonderdvijftig. De tweede dag het dubbele. Maar wij zijn er behoorlijk goed doorgekomen. En natuurlijk was het ook de laatste dag met tien kilometers uit Malden behoorlijk warm." Vier dagen waar 's morgens om half vier de wekker afliepen op hun slaapaccommodatie om even voor vijf uur fris en fruitig in de startblokken te staan. En alle dagen stond de temperatuur het toe om zo vroeg in een enkel shirt en korte broek de strijd aan te gaan met de warmte.

Hart onder de riem


De vele lopers hebben liters water tot zich moeten nemen toen op de tweede dag de warmte boven de dertig graden zou stijgen. Een verkoelende regenbui op de derde dag werd als een welkome onderbreking gezien, ook door Cees en Rien. Het tweetal heeft fans die trouw ieder jaar in Malden hun fietsweekend onderbreken met een bezoek aan de vierdaagse om hen voor de laatste, meest zware, tien kilometer nog een hart onder de riem te steken. Jaap en Sjaan Olieman en Jan en Nel Koppert lieten weer geen verstek gaan. De slogan 'Als je pijn fijn vindt heb je hier de week van je leven' die menigeen op zijn shirt heeft laten drukken geeft een indicatie hoe zwaar het soms kan zijn voor enkele lopers. De laatste tien kilometer worden gezien als de zwaarste van de hele wandeltocht. Het tempo zakt dan naar een bedenkelijk niveau en de brandende zon op de rug laat nog menig zweetdruppel te voorschijn komen. Uiteindelijk zal op de Wedren alle leed geleden zijn en zal menigeen zeggen, nooit meer. Maar als begin 2018 de mogelijkheid zich weer voordoet voor inschrijving zijn de pijn en alle ongemakken vergeten en denken de lopers toch weer aan een volgende kruisje. Ook de twee lopers uit Lansingerland denken hier over na.

 

.