Bij het lezen van een oproep in een persbericht waar een organisatie op zoek is naar maatjes voor jongeren, herinner ik me een interview dat ik eerder met een 'maatje' had. Misschien kent u wel mensen die actief zijn als maatje. Een maatje voor iemand die (tijdelijk) in de problemen zit, ziek is of voor een jongere die iemand nodig heeft met wie iets gezelligs kan worden gedaan.
Ik vind het een bijzondere vorm van vrijwilligerswerk. Een hartverwarmende manier om je voor een ander, jong of oud, beschikbaar te stellen. Zo'n maatje spreekt bijvoorbeeld een paar keer in de veertien dagen af met degene aan wie hij of zij gekoppeld is om een kopje koffie te drinken, een wandeling te maken of een gesprek te voeren. Heel bijzonder in deze tijd waarin mensen het al snel druk met zichzelf hebben.
Vrijwilligerswerk is heel belangrijk in ons land. Zonder vrijwilligerswerk stort de hele maatschappij in, dat kun je volgens mij wel stellen. Het is fijn om voor een club of organisatie de handen uit de mouwen te steken als bestuurslid, gastvrouw of -heer, scheidsrechter, klusjesman en welke vrijwilligersjob er ook te bedenken is. Maar een maatje, als persoonlijke inzet voor de medemens, blijft voor mij heel bijzonder en is een compliment waard.

Annette Docter