We hebben het al zo vaak gehoord, maar toch vraag ik er ook nu weer aandacht voor. Juist nu het zo gruwelijk koud wordt en het voor mensen die wat minder mobiel zijn lastig is om naar buiten te gaan.
Aandacht voor elkaar. Het is al voor sommigen moeilijk om vanwege corona naar een winkel te gaan. Dat is alleen maar lastiger geworden. Bijna overal ligt sneeuw en het is op sommige plekken spekglad. Het zou fijn zijn dat u als buren om u heen kijkt, meedenkt met anderen en iemand misschien uit de brand helpt. Het is niet voor iedereen even makkelijk om hulp te vragen. En helemaal niet als die hulp wat minder concreet is. Gewoon een praatje, even iemand aan de deur zien of aan de telefoon krijgen. Het kan leiden tot een concrete hulpvraag.
Misschien heeft de buurvrouw wel een oproep voor vaccinatie gekregen en durft of kan ze niet meer zelf de weg op. Denk met haar mee en zoek de oplossing. Een inwoonster van Lansingerland attendeerde me op het bestaan van AutoMaatje van de ANWB. Hierbij vervoeren vrijwilligers anderen naar bijvoorbeeld een prikpost. En zo zullen er meer oplossingen te vinden zijn voor problemen die veel mensen zich niet eens kunnen voorstellen. Je wilt of moet iets doen, je stapt op de fiets of in de auto en je bent weg. Dat geldt niet voor iedereen en helemaal niet als het glad is en de lockdown en daarmee de eenzaamheid alleen maar groter wordt. Wat kunnen de woorden sneeuw- en ijspret dan koud op iemands dak vallen.
Door aandacht te hebben voor elkaars situatie warmen we met z'n allen een beetje op.
Annette Docter