Deze week hebben de kinderen van de basisscholen en het voortgezet onderwijs herfstvakantie. Weer een vakantie met een (gedeeltelijke) lockdown. Konden ze in de voorjaarsvakantie nog heerlijk naar buiten met het mooie weer, nu is het inmiddels toch wel echt herfst geworden, met lagere temperaturen, wind en regen. En met z'n allen naar de zon in volle vliegtuigen en dito hotels is ook niet zo'n goed idee. Best lastig, want wat ga je dan doen? Als je even googelt op 'activiteiten herfstvakantie' dan is er nog genoeg mogelijk, ook al moeten we ons aan de regels houden.
Ja die regels, die zijn ook best lastig. Zeker voor een vrijgevochten volk als dat van ons. De kritiek op de maatregelen van de overheid wordt steeds groter en grimmiger. Men wil vrij zijn en zelf beslissen wat men wel en niet doet. Maar vrijheid kan toch alleen bestaan als dit voor iedereen geldt? Als door het niet houden aan de maatregelen van de ene groep een andere groep buitenspel staat is het geen vrijheid.
Het onderstaande gedichtje van Tanja Helderman (oprichter TAALig, dichter) sprak mij erg aan:

Houd (af)stand

Verdeeldheid heelt geen wonden
en haat lost nooit iets op.
Hoe anders ook het perspectief;
houd vol, houd moed, houd stand, heb lief.

Marianne Karsemeijer