Geboren worden en honderd jaar later je verjaardag vieren. Op schrikkeldag, want mevrouw De Visser-Moes, tot voor kort woonachtig in Bergschenhoek, werd 29 februari honderd jaar. Ter gelegenheid van haar verjaardag bracht burgemeester Pieter van de Stadt haar een felicitatiebezoek. En ik mocht daar namens De Heraut bij aanwezig zijn.
Het is natuurlijk niet de eerste keer dat ik een hoogbejaarde (noemen we dat tegenwoordig nog zo?) spreek. Maar elke keer weer ervaar ik het als heel bijzonder. Te beseffen wat bijvoorbeeld mevrouw De Visser allemaal al heeft gezien en meegemaakt. De oorlog bijvoorbeeld. Maar ook de ontwikkelingen in de loop der tijd. Van de melkbezorger die aan de deur kwam tot aan het online bestellen en laten thuisbezorgen van boodschappen zoals dat nu gaat. De stroomvoorziening tot aan het internet van nu.
Mevrouw De Visser vertelde veel over de oorlogsjaren die zij als twintigjarige in Bergschenhoek beleefde. Jaren vol spanning en onderduikwerk, maar ook humor en warmte met en voor elkaar. Haar kinderen waarvan er ook twee aanwezig waren, hadden hun moeder nog nooit zoveel achter elkaar horen vertellen aan de burgemeester die met aandacht luisterde.
Bij het horen van al deze verhalen besef je de waarde ervan. Daarom is het belangrijk dat ouders hun kinderen de verhalen over hun leven vertellen. En dat volwassen kinderen hun ouders blijven bevragen over hun leven. Schrijf het desnoods op. Het geeft een prachtige inkijk in het leven en de tijd waarin iemand geleefd heeft. Waardevol!
Annette Docter