Dit jaar vieren we 75 jaar Vrijheid. Het verhaal moet verteld blijven, zegt men.
Ik werd in vrijheid geboren in het vroegere Nederlands-Indië. Niet lang daarna stortten bloedfanatieke onderdanen van het keizerlijke Land van de Rijzende Zon op een wel heel lafhartige manier het Verre Oosten in de Tweede Wereldoorlog. Al vroeg in die oorlog daarginds werd mijn vader met vijf Japanse bommen uit mijn leven gerukt. Mijn moeder, jongere zusje en ik werden met zo velen heel voortvarend krijgsgevangenen, mijn krijgsgevangene nummer was 14070! Niet alleen onze fysieke vrijheid werd ons afgenomen, ook onze geestelijke vrijheid werd ons zoveel mogelijk afgenomen. Ons werd soms extreem hardhandig geleerd geen emoties te tonen; tonen van emotie betekent voor een Oosterling ernstig gezichtsverlies. Ik heb als kind drie-en-een-half jaar niet mogen huilen! En wees er van overtuigd er was iedere dag meer dan genoeg om te janken!
In februari 1946 arriveerden wij kort na onze bevrijding en een lange, weinig comfortabele zeereis in Holland. Het was hartje winter en echt wat je noemt bitter koud. Ik ben in dit land opgegroeid. Ik heb weer moeten leren om te kunnen huilen.
Nu na die 75 jaar vraag ik mij af wat schieten we op met die zo zwaar bevochten vrijheid wanneer zo velen ongeïnteresseerd en ongegeneerd laten zien die vrijheid beslist niet waard te zijn. Voor onze vrijheid hebben velen hun leven gegeven, vaak nog heel jong en afkomstig uit landen ver van ons vandaan.
Wanneer ik zeg dat men die vrijheid niet waard is dan bedoel ik ouders die hun kinderen, vaak inmiddels volwassenen met eigen kinderen, de misplaatste vrijheid gaven en geven om hulpdiensten ernstig lastig te vallen, soms zelfs levensbedreigend. De onverdiende vrijheid om enorme schades te veroorzaken.
En dan bedoel ik ook de vrijheid die politici, alleen maar uit eigen politiek belang nemen, om belangrijke beslissingen om vuurwerk te verbieden, gewoon heel laf uit de weg gaan. Of om vreugdevuren te verbieden die de omgeving meer dan onveilig maken. Er is heel weinig fantasie nodig om die lijst nog veel langer te maken.
Het verhaal moet verteld blijven zegt men, maar kan iemand mij zeggen wat ik dan moet vertellen om die vrijheid waard te kunnen zijn.
Ron van Driel