Tijdens de Week van de Opvoeding
Home-Start helpt als het je alleen niet lukt (4)
Lansingerland – De afgelopen weken publiceerden we interviews met een vader en een moeder over de opvoeding van hun kinderen en hoe je ze begeleidt in hun groei naar zelfstandigheid. Niet elk gezin beschikt over een netwerk van familie, (buurt)vrienden of een kerkelijke gemeente die kunnen helpen en met je praten als je als jonge ouder het even niet meer ziet zitten. Dan is het goed om te weten dat je aan kunt kloppen bij Humanitas Home-Start, die een vrijwilliger een tijdje mee laat lopen totdat alles weer op de rails staat. We spraken met een jonge moeder en haar redster in nood.
Freek J. Zijlstra
Steeds meer gezinnen ontbreekt het aan een sociaal vangnet, ook in Lansingerland. Er komt veel op werkende ouders af en dan moet je toch af en toe met iemand kunnen sparren. Praktische hulp, een vraagbaak of gewoon een stukje persoonlijke aandacht. Het thema van de Week van de Opvoeding is niet voor niets ‘Hand in Hand’, met als ondertitel in Lansingerland ‘Durf te vragen!’ Maar dan moet je wel de weg weten in hulpverlenersland. Hoe kom je het snelst op de juiste plek terecht? We vroegen het aan Nancy en haar begeleidster Elsbeth, twee gekozen namen, omdat Nancy haar verhaal liever anoniem in de krant heeft.
Schreeuw op hulp
“Het was een lang traject voordat ik in contact kwam met Elsbeth,” zegt Nancy. “Als ik deze hulp eerder had gekregen, zou het sneller beter met me zijn gegaan.” Nancy werkte vier dagen per week tot de geboorte van zoontje Johnny. Daarna kon ze de draad niet weer oppakken. Ze kwam slaap tekort, raakte haar dagritme kwijt en was helemaal gefocust op haar kind. Alles moest perfect zijn, maar liep in het honderd. De situatie ging haar helemaal overheersen en uiteindelijk was ze oververmoeid. Ze wist niet meer wat haar te doen stond en ging aan zichzelf twijfelen. ‘Kan ik wel een goede moeder zijn?’ vroeg ze zich af. Dat kon zo niet langer doorgaan.
Nancy: “Mijn man stuurde me naar de huisarts en die dacht eerst aan een postnatale depressie. Ik werd doorverwezen naar de GGZ voor psychologische hulp, maar ze vonden me geestelijk gezond. Ik kreeg slaaptabletten om wat bij te slapen en zo de oververmoeidheid kwijt te raken. Onze beide ouders wonen heel ver weg en ik wilde mijn vriendinnen niet lastig vallen met mijn problemen. ‘Waarom kunnen anderen het eigenlijk wel, en kan ik het niet?’ vroeg ik me af.”
‘Oma’
Nancy kwam uiteindelijk via het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG) en de consulent van de gemeente bij het project Home-Start van Humanitas terecht. Op dat moment was Johnny 9 maanden en best wel vaak ziek geweest. Gewone kleine kinderziekten, maar in de ogen van Nancy soms levensgrote problemen omdat ze overbezorgd was en verder niemand had om advies te vragen.
Ze kreeg een intakegesprek bij Home-Start en er werd een goede match met Elsbeth gemaakt. Vanaf dat moment stapt ‘oma Elsbeth’ wekelijks een middag in het gezin. “We zijn heel praktisch begonnen met de verzorging van het kind en tussendoor kwamen dan de opvoedingsvragen vanzelf. Ik gaf uit mijn eigen ervaring als moeder en oma antwoorden en probeerde de spanning uit het gezin te halen. We hebben veel gewandeld en gepraat, ook over hoe je de opvoeding en verzorging sámen en op een meer ontspannen manier kunt doen.” Oma Elsbeth werd ook op dagen als ze niet langkwam het eerste aanspreekpunt via een telefoontje of appje om praktische vragen te helpen oplossen. “Oma Elsbeth stond altijd klaar voor ons wanneer het nodig was.” Ook nu het gezin uit de persoonlijke begeleiding is, blijven ze elkaar opzoeken en contact houden, maar natuurlijk wel minder intensief.
Stabiliteit
Elsbeth: “Ik vind het heel leuk om met een jong gezin bezig te zijn. Ik breng al genoeg tijd door met ouderen in de buurt.” Vrijwilligers krijgen bij Home-Start - net als bij andere organisaties die voor een groot deel op vrijwilligers draaien - een cursus en na voltooiing een certificaat. Elk kwartaal komen alle vrijwilligers bij elkaar voor een intervisiebijeenkomst waar we van elkaars casus leren. In principe wordt iemand twee jaar begeleid, maar de uitloop vindt op een natuurlijke manier plaats, volgens Elsbeth.
Nancy: “Ik ben zo blij dat dit bestaat! Ik was instabiel, maar dankzij Elsbeth ben ik er weer bovenop gekomen. Ik raad anderen aan, als ze er zelf niet meer goed uit kunnen komen en niemand in de buurt hebben waarop ze terug kunnen vallen, om zich aan te melden bij Home-Start. Het heeft meer dan toegevoegde waarde!”
Spreekt bovenstaand verhaal u aan en wilt u zich voor een paar uur per week voor een ander in uw woonomgeving inzetten? Lees dan voor meer informatie de advertentie van Humanitas Home-Start.