Puppycursus
In ons gezin is er sinds deze maand weer sprake van gezinsuitbreiding. We hebben Nova verwelkomd. Onze nu ongeveer 11 weken oude pup.
Het leven van Nova is overzichtelijk: slapen (ca. 18 uur per dag), eten, plassen en poepen. Wij zijn met name druk met die laatste twee activiteiten. Het zinnelijk maken van Nova is op dit moment één van onze hoofddoelstellingen binnen het gezin.
Inmiddels hebben we ook twee puppycursusavonden achter de rug. Woorden als Blijf, Braaf, Goed Zo, Zit en Af galmen regelmatig door ons huis en in de wijk waar wij wonen. Nova maakt vorderingen. Over het daadwerkelijke nut van zo’n puppycursus zijn de echte hondenkenners het niet helemaal eens. Voor ons als onervaren hondenbezitters is het in ieder geval prettig. We zien dat onze medecursisten vaak dezelfde vragen hebben en dan is het fijn om daarin toch een soort herkenning en bevestiging in te vinden.
Deze maand starten er vanuit veel kerken in Lansingerland allerlei activiteiten naast de zondagse kerkdiensten. De namen kunnen verschillen maar het doel is vaak het versterken van de onderlinge band, geestelijke verdieping en/of omzien naar elkaar. In tijden van eenzaamheid en individualisme is dat geen overbodige luxe. De ene kerk noemt het wijkavonden, de andere heeft het over bijbelstudiegroepen en onze kerk heeft huiskringen. Ook zijn er Alpha-cursussen, waar in een aantal avonden over het geloof wordt gesproken. Nu wil ik al die activiteiten van de kerken niet één op één vergelijken met een puppycursus, maar raakvlakken zie ik wel.
Zoals bijvoorbeeld het samen met anderen optrekken en vragen stellen over het leven, het geloof. Leren luisteren wat God tot je te zeggen hebt. Met vallen en opstaan leren hoe het is om met medegelovigen op te trekken en samen je geloof uit te dragen. De woorden die een puppy leert op de cursus zijn anders dan de Woorden die wij op kringavonden of Alpha-cursus leren, maar de methode lijkt er misschien een beetje op. In plaats een puppy hard af te ‘blaffen’ als iets niet goed gaat, wordt gestimuleerd het positieve te belonen. Schrik niet, je krijgt geen hondenbrokje als je in je leven laat zien wat het is om te Vergeven, Helpen, Omzien, Aanbidden, Geloven, Hopen. Elkaar daarin positief bemoedigen en aanmoedigen kan ook hier heel goed helpen. Daarom is het naar mijn mening goed om niet alleen thuis te geloven, als het ware alleen thuis je pup op te voeden, maar regelmatig je geloof handen en voeten te geven met anderen bijvoorbeeld op één van de vele kerkactiviteiten. Vanuit je relatie met God groeien in je geloof en elkaar positief stimuleren. Wel zo fijn in een tijd waar mensen elkaar vooral negatief bejegenen. Je bent van harte welkom!
Martin van Beelen
Namens de Evangelische gemeente De Driehoek te Bleiswijk