Veel belangstelling voor lezing van Prof. Manu Keirse in Open Hof kerk:

Een avond vol emotie en herkenning

Bleiswijk - Dat Prof. dr. Em. Manu Keirse met zijn lezingen volle zalen trekt bleek ook donderdag 24 november weer eens. De grote zaal van de Open Hof kerk was volledig bezet. De behoefte om rouwverwerking en verdriet ook met anderen te delen zal er altijd blijven. "Verdriet en vreugde liggen dicht bij elkaar”, aldus Manu Keirse.

Door John Hofman

Elke bezoeker had donderdagavond zijn of haar eigen motivatie om de lezing bij te wonen. Velen hadden, zo bleek tijdens het vragen stellen na afloop, de periode van rouwverwerking nog steeds niet kunnen afsluiten. “Er staat ook geen tijd voor”, aldus de professor. “De een verwerkt het in korte tijd, terwijl anderen er jaren later nog steeds mee bezig zijn of het zelfs niet meer kunnen loslaten. Forceer dat nooit. Laat mensen rouwen zo lang dat nodig is. Zeg nooit: nu is het wel lang genoeg of: je moet weer verder met je leven. Mensen kunnen zich dan steeds eenzamer gaan voelen en missen het begrip van anderen. Men moet de tijd krijgen om het verdriet zijn gang te laten gaan. Zo is het heel belangrijk dat ook kinderen de kans krijgen na een overlijden van een ouder, om afscheid te nemen. Houdt kinderen daar niet van weg door te zeggen: je moet maar niet meer gaan kijken. Neem de tijd om naar je kinderen te luisteren. Je kunt veel van je kind(eren) leren! Belangrijk is om hen correcte informatie te geven, warmte, genegenheid, zodat ze de herinneringen aan de overledene levendig houden. Als je kinderen ‘beschermt’ tegen het verdriet, dan zullen ze zich eenzaam gaan voelen." Manu Keirse vertelde vele voorbeelden uit de praktijk en die werden door iedereen herkend. Pijn en verdriet gaan samen. Pijn komt naar buiten in extreme vermoeidheid, boosheid en in schuldgevoelens. “Je kunt je wel schuldig voelen, maar je bent het niet!”, benadrukte de professor. “Het is overigens een normaal gedrag dat men zich schuldig voelt. Je schuldig voelen is een teken van liefde. Had ik maar zus, had ik maar zo. Schuldgevoelens oproepen kan ‘levensgevaarlijk’ zijn! Ook verdriet hebben is een normaal gedrag”. Hij benadrukte nog eens dat het gebruik van anti-depressieve medicijnen niet helpt. "Je kunt iemand niet kwalijk nemen dat hij boos is. Toont men hiervoor begrip, dan zal die boosheid gaan zakken. Voor anderen geldt dat ze zich ‘aanpassen’ aan degene die verdriet of pijn heeft, door naar ze te luisteren. Laat ze vertellen, praat er zelf over met ze, want hoe kan iemand die rouwt of verdriet heeft zijn of haar herinneringen bewaren als er niet over gepraat wordt, of als alles wordt doodgezwegen."

Leerzame boeken

Verlies moet je leren overleven, het anders leren vasthouden. Verlies moet integreren in je leven. Verlies en verdriet gaan met je mee in het leven. Professor Keirse bracht ook naar voren dat veel mensen niet weten hoe ze met het verdriet van anderen moeten omgaan. Wat moet ik zeggen tegen iemand die verdriet heeft? Vaak worden juist ‘verkeerde’ dingen, hoewel goed bedoeld, gezegd. Vraag je ook eens af wat iemand vanuit zijn of haar verdriet aan jou wil vertellen. Kun je het niet in woorden uitdrukken, schrijf dan een brief of stuur een kaartje. Ga naar iemand die verdriet en pijn heeft toe. Vraag of je iets voor hem kan betekenen en luister vooral naar hem/haar. Niet enkel kort na een overlijden, maar bijvoorbeeld ook na een jaar als de sterfdag er aan komt. De praktijk wijst vaak uit dat men na een verlies of overlijden van een geliefde wel bezoek en/of aandacht krijgt, maar dat dit langzaam ‘wegebt’ en men zich al snel heel eenzaam voelt. Na zijn lezing, waarbij men geboeid luisterde, was er gelegenheid om vragen te stellen. Manu Keirse beantwoordde alle vragen en gaf daarbij de nodige tips en adviezen. “Houd je herinneringen levendig, maar ga tevens opnieuw leren genieten van het leven.” Na afloop kon men zijn boeken kopen, die hij op verzoek signeerde. Hij heeft er vele, zeer leerzame, geschreven. Een open en milde kijk op rouw, verlies en ziekte. Eén van zijn boeken is zéker aan te bevelen: ‘Helpen bij verlies en verdriet’. Dit basisboek biedt troost aan mensen in rouw en is verhelderend voor mensen die hen bijstaan. Ook schreef hij het boek ‘Kinderen helpen bij verlies’.