Het is heerlijk recreëren in Lansingerland:
“We komen hier regelmatig”
Lansingerland - Dagjesmensen komen graag op het recreatieterrein bij de Rottemeren, waar onder meer een stukje ‘strand’ is gerealiseerd en je een groot grasveld tot je beschikking hebt. Zelfs de auto kun je dicht bij je houden. We zochten vrijdag 29 juli enkele recreanten op en al snel bleek dat ze het geweldig naar de zin hadden.
John Hofman
Terwijl de heer Van Berkem, met zweetparels op zijn voorhoofd verwoede pogingen doet om zijn pas gekochte vouwwagen op te zetten, is mevrouw bezig met een leuk spelletje: het overgooien van een opblaasbare zwemband naar haar zoon en kleinzoon. Tenslotte moet je wel in beweging blijven! De temperatuur is heel aangenaam: zo rond de 24/25 graden. Een paar meter verderop, uiteraard dichtbij en goed in het zicht, ligt onder een dekentje het jongste kleinkind heerlijk te slapen, zich niets aantrekkend van de geluiden om haar heen. De familie komt uit ’s Gravendeel. “Mijn zoon komt oorspronkelijk uit Berkel en Rodenrijs, maar woont nu in Rotterdam”, vertelt ze, terwijl haar zoon zojuist weer de band weg gooit. De familie blijkt nog uitgebreider te zijn, want er liggen ook nog twee honden in het gras. “Die grote hebben we uit het buitenland geadopteerd. Een heel lieve hond. Ik zou echt niet weten welk ras, maar het is een bijzonder lief dier”, licht mevrouw toe. De familie is al meerdere keren in Bleiswijk geweest. “Het is hier heerlijk recreëren. Lekker rustig”. Het ritje vanuit ’s Gravendeel hebben ze er wel voor over. Inmiddels heeft haar man zijn pogingen gestaakt om de tent op te zetten. Het lukt nu even niet zoals hij wil. Dan maar een volgende keer. “Ik vind het best zo”, zucht hij. Tijd voor een pilsje. Dat lukt altijd!
Kwaliteit van leven is beter
Even verderop zien we een groter gezelschap in het gras zitten. Het blijken drie families te zijn die een dagje uit zijn. De mannen ontbreken echter want die moeten werken. Drie charmante dames met hun kids zijn in Bleiswijk neergestreken. Zij komen oorspronkelijk uit Brazilië, maar wonen al weer enige tijd in Nederland. De familie Costa woont in Capelle a.d. IJssel, de familie Tanure in Bleiswijk zelf en de familie Augustin in Rotterdam. Het zijn allemaal vrienden van elkaar. Terwijl de kinderen of lekker liggen te luieren of aan het spelen zijn vertellen ze, het liefst in het Engels, hun verhaal. “We spreken wel wat Nederlands maar nog niet zo goed”, zeggen ze eerlijk. Waarom zijn ze naar Nederland gekomen, vragen we hen? “Afgezien dat wij nog steeds van Brazilië houden, want het is een prachtig land, ervaren we hier meer vrijheid. In Brazilië moet je nog steeds opletten wat je zegt. Er zijn overal mensen die het ‘oppakken’ wat je zegt en daar iets mee gaan doen wat nadelig voor je kan zijn. Ook voor onze kinderen is het hier beter, want ze kunnen hier een goede toekomst opbouwen. Het onderwijs is uitstekend en ze kunnen van alles bereiken als ze willen. Hier in Nederland betaal je ergens voor en daar krijg je ook iets voor terug. In Brazilië betaal je bijvoorbeeld ook een soort zorgpremie, maar vaak krijg je daar niets voor terug en verdwijnt het geld in de zakken van andere mensen. Het is dus altijd afwachten of je wat voor je geld terug krijgt”. Zoals gezegd vinden ze hun land prachtig wat natuur en klimaat betreft, maar Nederland is ook mooi en heel gevarieerd. “De kwaliteit van leven is hier gewoon veel beter en daar hebben we eigenlijk hoofdzakelijk voor gekozen. Onze echtgenoten hebben een goede baan gevonden en werken hier met plezier”. Waar ze wel aan moeten wennen is het eten in Nederland. “In Brazilië koop je in de winkels en op de markt alleen maar verse producten en we hebben uiteraard zo onze eigen gerechten zoals in elk ander land. Vooral in vleeswaren is er een enorme keuze, vers van het mes, en de barbecue is heel populair in Brazilië, want er zijn vele soorten vlees te koop. De kinderen spreken nu drie talen: Nederlands, Engels en Braziliaans. Gaan ze ooit nog terug? “Voorlopig niet, maar dat weet je natuurlijk nooit van tevoren. We vinden het hier heerlijk, er is vrijheid van denken, vrijheid van Godsdienst en we ervaren dat de mensen over het algemeen erg aardig zijn. Wat wil een mens nog meer?”. Op het gras ligt een groot laken uitgespreid met daarop allerlei heerlijke dingen. Wel gezonde dingen zoals stukjes kaas, komkommer, tomaatjes en op z’n Braziliaans gemaakte lekkernijen. We nemen afscheid van dit vriendelijke gezelschap en fietsen richting Bergschenhoek.
Gezellige buurt
Langs de Rotte fietsend zien we op een grote vlonder mevrouw Ruijs in een gemakkelijke stoel zitten, in gezelschap van buurvrouw Kelder en een dochter uit Rotterdam. Mevrouw woont al weer 31 jaar aan de Rotte. Mevrouw Kelder met haar man ongeveer zeven jaar, komende van Kralingen. “We zochten de rust en die hebben we hier gevonden”, zegt ze. Op de achtergrond, in het water van de Rotte, zwemt haar man met hun dochter. "Het water heeft een heerlijke temperatuur," roept hij. Natuurlijk was het destijds even wennen, want Kralingen was toch weer heel anders. Ze woonden daar in een flat en nu kunnen ze vanuit huis zo het water in duiken. Ook de vlonder is iets geweldigs. Je ziet er diverse langs de Rotte. Bijna iedereen heeft een eigen plekje om te recreëren. De behoefte om dan naar elders, zoals het strand te gaan is nu veel minder. “We willen hier nooit meer weg”, aldus mevrouw Kelder, die terloops vertelt dat zij en ook mevrouw Ruijs al eerder in de krant stonden vanwege het winnen van de straatprijs van de Postcodeloterij! “Het hele rijtje wat u hier ziet heeft een leuke prijs gewonnen. Maar we doen geen gekke dingen hoor. We bekijken allemaal rustig hoe we het geld gaan besteden. Er zijn altijd wel wensen, maar we doen rustig aan. Je kan je nu wat meer permitteren." Hoewel ze rust zochten is het wel drukker geworden met het aantal boten dat voorbij komt. Overigens is het daar langs de Rotte een gezellige buurt en het contact onderling is uitstekend. “Het is hier heel gezellig en dat willen we ook zo houden”.