Pelgrimage
Mijn vrouw en ik zijn een nieuw pad begonnen. Even uitleggen…, ik doel op een wandelpad. Een lange-afstand-wandelpad om precies te zijn. Daarvan zijn er tientallen in ons land. Na de voltooiing van het bekende Pieterpad enkele jaren geleden, hebben wij voorgoed ons hart aan dit type wandelbezigheid verloren. Ons nieuwste project is het ‘Pelgrimspad’. Met als ondertitel op het routeboekje de mooi allitererende kreet: ‘langs kansels, ketters en kaarsen’.
Kan het mooier voor een dominee? Startpunt is Amsterdam. Kerken – en dus ook kansels – zijn daar ruimschoots te vinden. Ook vele ‘ketters’ heeft onze bruisende hoofdstad de eeuwen door geherbergd. De geur van kaarsen walmt me tegemoet in de Mirakelkapel op het Begijnhof, een oase van rust te midden van alle stedelijke hektiek. Deze kerk herinnert aan een vermeend wonder uit de 14e eeuw. Grote processies zijn hier eeuwenlang gehouden. En…, na een periode van neergang zit de ‘Stille Omgang’ weer in de lift. Zo’n 9.000 mensen doen er jaarlijks aan mee.
Dat past bij een maatschappijbrede trend. Pelgrimeren is ‘in’. Hoe dat komt? Schrijver Herman Vuijsje, die van Santiago de Compostella naar Nederland wandelde, spreekt over ‘een bevrijding van gedachten’. Er wordt in deze tijd veel van onze hersenpan gevraagd. Altijd bezig, altijd druk. Steeds de stress van keuzes maken en dingen moeten doen. Maar op een pelgrimstocht hoeft dat even niet. Doorstappen is het enige dat moet. En zo krijg je lucht. Je loopt je letterlijk leeg. Nog aan een andere schrijver denk ik, anderhalve eeuw eerder maar nog steeds actueel: “Problemen worden al wandelend opgelost”, zei de Deense filosoof Kierkegaard. In de gestage gang van het wandelen worden dingen als vanzelf helder, zie je ze in ander perspectief en in juist proporties.
Meer dan vroeger gaat het voor veel moderne pelgrims om hun eigen persoonlijke verhaal en uitdaging. Toch kiezen velen – van welke achtergrond ook – een pelgrimage die verbonden is met een geloofstraditie. Verhalen van zingeving of inspirerende ervaringen van eeuwen her zijn het vaak. Plekken die troosten of die ervan getuigen dat geloven echt werkt. Zegt de keuze voor z’n pelgrimage iets over de misschien latent aanwezige behoefde om onze kleine levensverhalen te verbinden met een groter verhaal? Dat wat meer en groter is dan jij? Iemand die meer en groter is dan jij? Wat mij betreft is ook dat een uitdaging van het pelgrimeren. Je wordt – zo is onze ervaring – telkens weer verrast. Het maakt een pelgrimage een nog spannender en boeiender avontuur!
Wim de Bruin
predikant Dorpskerk Bleiswijk