Er wordt in de media veel aandacht besteed aan de door de Koning verleende gratie aan de veroordeelde Frank Masmeijer. Daarbij wordt ten onrechte de indruk gewekt alsof het een hoogstpersoonlijke beslissing van de Koning is die hij op eigen gezag neemt. In een interview in de krant met de man versterkt hij dit beeld door de Koning te bedanken voor zijn persoonlijke daad van barmhartigheid. Het doet geen recht aan de gang van zaken die voorafgaat aan gratieverlening. Immers gratieverzoeken worden behandeld door de rechter gehoord het Openbaar Ministerie. Deze brengt advies uit aan de Minister van Justitie die uiteindelijk beslist. De handtekening van de Koning bij inwilliging van het verzoek is een formaliteit. Het is de facto een beslissing van de rechter, wiens advies in de praktijk doorgaans wordt gevolgd.
Ik heb zelf als strafrechter gratieverzoeken behandeld. Ik spreek dus uit eigen ervaring. Ik heb er vele voorbij zien komen. Ik kan mij niet herinneren er ooit een toegewezen te hebben. Gratie is voor gestraften indien het vonnis onherroepelijk is geworden een laatste mogelijkheid om vervroegd op vrije voeten te worden gesteld, behoudens de gevallen waarin bij de HR een herzieningsverzoek wordt ingesteld en die rechtsgang uiteindelijk leidt tot een andere beslissing.
Gerrit de Boer, oud-rechter