Om de discussie over eventuele woningbouw in de Driehoek Noordpolder in goede samenspraak te bevorderen, repte onlangs een betrokken inzender in deze rubriek over enkele ‘schreeuwlelijkerds’ uit de Edelsteenwijk. Deze akelige categorie bewoners zou belangrijke bouwplannen willen stoppen. Om maar een beetje uitzicht te behouden. Aldus wordt het veelgeprezen begrip van echte burgerparticipatie door deze medeburger bij het verbale grofvuil gestort. Met als argument, dat ook onze jongeren een huis moeten kunnen kopen of huren in hun dorp.
Uiteraard zou dat moeten kunnen. Wel tegen de achtergrond van de jarenlange erfenis van landelijk ‘laat maar waaien beleid’. Ofwel: daarbij accent op marktdenken en structureel lonken naar beleggers en investeerders. Met ‘overall’ de ideologie van het ‘eigen broek ophouden’. Waardoor mensen steeds vaker in knelsituaties terecht komen.
Nu dreigt de kwestie woningbouw Driehoek Noordpolder in mijn ogen extra morele bloedspetters te gaan opleveren. Woningzoekers versus verwende types die natuur en uitzicht zo prettig vinden om bij te wonen. Mij lijkt dat een slechte en niet erg realistische competitie. Natuurlijk moet de woningramp opgelost worden. Het is immers te dol voor woorden hoe huren exploderen in de vrije sector. En hoe wonen voor velen een uiterst kostbaar ideaal lijkt te worden.
Ook in deze regio is dat zo langzamerhand een hopeloze zaak. De media meldden recent ook nog eens, dat nieuwbouw nauwelijks haalbaar is voor vele woningzoekers. Dus nu fors focussen op een zeer ingeklemd stukje natuur voor woningbouw is in dat grote kader onredelijk. Ook al omdat wij qua klimaat en welzijn ons inmiddels veel scherper bewust zijn van de functie van de natuur, ook voor het welzijn van burgers. De plannen vermelden bij eventuele woningbouw eveneens een onmogelijke ontsluiting dwars door de woonerven van de Edelsteenwijk.
Aldus tast dat in ernstige mate het leefklimaat aan van vele burgers. Niet alleen die van de Edelsteenwijk. Sowieso moeten de plannenmakers maar durven om door flessenhalzen in een woonwijk met woonerven er veel extra verkeer (ook auto’s) doorheen te jassen. We merkten al dat Lansingerland qua HSL en vliegveld en Groene Boog sowieso een populair Jakkerland lijkt. Fijn om te wonen, fijn om langs en doorheen te reizen. Want ja, het ligt wel erg strategisch.
Zie dan ook het fraaie filmpje van Berkelaar Yvonne Gruis met een montage uit haar fotoboek over de natuur in de Driehoek Noordpolder (te zien op YouTube). Na het zien van deze beelden begrijpen wij des te beter, dat de woningramp deels oplossen door te bouwen op dit ingeklemde stukje natuur Driehoek Noordpolder een slecht plan is. Zoek betere en grotere locaties, welke ook nog eens veel logischer zijn te ontsluiten. En verwar het begrip ‘schreeuwlelijkerds’ niet met werkelijke en effectieve burgerparticipatie.
Kees Keller
Berkel en Rodenrijs