Dan hebben we eindelijk een raadslid die voor ons strijdt en dan moet hij verdwijnen! Zo is mij recent gebleken.
De participatie luchthaven is op een fiasco uitgelopen. Inmiddels is weer een afvaardiging uit het overleg gestapt te weten die namens de Rotterdammers optrad. Men weigerde terecht een geheimhoudingsverklaring te tekenen en de luchtvaart weigerde het onderwerp krimp bespreekbaar te maken.
Nu lees ik dat participatie inzake de plannen in en rondom de Wildert ook gedoemd is te mislukken. Vorige week waren er vele insprekers die hun terechte klachten kenbaar maakten maar zich niet gehoord voelen.
Met name de heer JP Blonk van Leefbaar is terecht de gebeten hond. Deze man kom ik ook tegen in de dossiers Marislaan en de luchthaven. Steeds komt hij met het verhaal dat bewoners boos zijn omdat de conclusies hun niet welgevallig zijn. Steeds wordt verwezen naar een “zorgvuldig” participatietraject. Ik weet wel beter. Voor de show wordt dit opgetuigd. Naar betrokken burgers wordt doodweg niet geluisterd of de machtsverhouding is zo scheef dat de burger nakijken heeft. Helaas heeft Leefbaar 3B een groot aantal zetels in de raad. Men acht zich onschendbaar. Veel politici willen steeds de kool en de geit sparen. Zo verklaart Jumelet voor veel nieuwbouw te zijn in bijvoorbeeld de Wildert. Maar tegelijkertijd pleit hij voor veel meer groen en ruimte. Begrijpt u het nog?
Het is zoals in de dossiers RTHA en Marislaan: heb je er geen last van omdat je er ver genoeg vandaan woont en alleen de lusten hebt dan vind je die kritische bewoners maar zeuren. Dat de klagers doorgaans een kleinere groep is, is niet meer dan logisch. Wat kan het heel Berkel of Bleiswijk schelen wat er loos is met de Marislaan? Zo denken helaas veel mensen.

Paul Schaeffer