Echtpaar Maarten en Paula Verberg-Pieterse 60 jaar getrouwd
Hij vroeg: 'Wil je morgen naar Plaswijck komen?'
Bergschenhoek - Op de dag van de dodenherdenking in 1958 kwamen ze elkaar bij toeval tegen in Pijnacker. Na vier jaar verkering trouwden ze op woensdag 9 mei 1962. Vorige week maandag was dat precies zestig jaar geleden. Het geheim van Maarten Verberg (84) en Paula Pieterse (82) achter hun zes decennia omvattend huwelijk ademt als een tegeltjeswijsheid: 'Ga nooit met ruzie naar bed'.
Arie van Driel
Feitelijk hadden de ouders van zoon Leo en dochter Karen het te druk om met elkaar de echtelijke twist aan te gaan. Hij was als horecaondernemer zeven dagen druk in het familie- en attractiepark Plaswijck in Rotterdam. Zij verkocht elke dag consumpties in een zwembad. Eerst in de Bleiswijkse Kooi. Later, in de toen net geopende De Windas in Bergschenhoek (1979). Karen: "Zoals in elk gezin vielen er ook bij ons thuis wel eens woorden. Maar mijn vader en moeder gingen nooit slapen zonder die te hebben bijgelegd. Daar waren ze heel strikt in. Dat is ook meteen hun geheim voor een goed huwelijk."
Even eerder hadden Maarten en Paula Verberg-Pieterse uit handen van burgemeester Pieter van de Stadt het traditionele cadeau van de gemeente Lansingerland ontvangen: de originele trouwakte, ingelijst en wel. En net als al die vele andere lokale bruidsparen in de categorie 60 en 65 jaar getrouwd, waren ook zij zichtbaar verguld met deze originele geste.
Neef
Zoals gememoreerd leerden de in Bergschenhoek geboren Maarten en Paula (Pijnacker) elkaar op 4 mei 1958 kennen. Dankzij een nicht. Zij, dochter van een bakker: "Maarten kreeg die dag bezoek van een neef uit Apeldoorn. Samen gingen ze naar weer een andere neef in Pijnacker. Die was nog niet thuis toen ze daar voor de deur stonden. Zijn zus, mijn nicht, wel. Zij belde me op. Ze zat met twee mannen, wist niet wat te doen en ik moest snel komen."
Dat deed ze. En zonder er al te veel woorden in te investeren, sloeg ter plekke de vonk tussen Maarten en Paula al snel over. Hij: "Ik had haar graag naar huis willen brengen. Maar ik kon niet weg. Ik was aan het winnen met klaverjassen. Ik heb haar nog wel naar de deur gebracht. En gevraagd of ze de volgende dag naar Plaswijck wilde komen. Daar werkte ik toen."
Sindsdien lieten ze elkaar niet meer los, trouwden vier jaar later in Pijnacker en betrokken hun eerste woning aan de oude Smitshoek in Bergschenhoek.
Achtertuin
Detail: Maarten was twaalf toen hij van zijn vader in Plaswijck - toen nog een wip, een oude schommel en een speelterrein - moest werken. Na diens dood in 1961 nam hij de verkoop van onder meer schepijs en suikerspin over. Hij was 65 toen hij ermee stopte. En net als hij moesten ook zijn kinderen al op jonge leeftijd het park in. Met de fiets en een bak vol schepijsjes. Leo haatte dat, hij speelde liever op straat met zijn vriendjes. Karen had er geen problemen mee: "Welk ander kind had zo'n grote achtertuin als ik die had?".