Mevrouw Verhoef (PvdA) denkt te weten wat inwoners van de Edelsteenbuurt liever voor hun deur in de Noordpolder krijgen: woningen i.p.v. een groene buffer met daarachter glastuinbouw. Heeft ze wel eens gehoord van burgerparticipatie? Of verkeert ze nog steeds in de veronderstelling dat de achterban niet voldoende is opgeleid om voor zichzelf te spreken. En zou ze wel eens gehoord hebben van het Nederlands gezegde “verder kijken dan je neus lang is”, dat zich hier vertaalt in: hanteer een multidisciplinaire aanpak bij het zoeken naar een oplossing voor het woningprobleem? Woningtekort is niet alleen een volumeprobleem, maar ook een scheefwoonprobleem en heeft ook een ruimtelijke ordeningsaspect. Door het scheef wonen komt te weinig doorstroming op gang. Ouderen wonen te lang in te grote huizen omdat er geen alternatieven zijn. Op welke locaties willen ouderen graag wonen? Willen ze wel zo graag in de uitleggebieden wonen? Hoe komen die ouderen met hun gelijkvloerse woning aan de rand van het dorp dan bij de centrale voorzieningen? Het beleid voor de toekomst is erop gericht dat autogebruik wordt ontmoedigd en de parkeernorm omlaag gaat en openbaar vervoer binnen en tussen de kernen van Lansingerland is er niet. Er is nog een prachtig stukje grond verderop aan de Noordeindseweg, veel dichter bij het centrum dan de Noordpolder. Waarom wordt daar eigenlijk niet gebouwd? Volgens zeggen: omdat dit stukje grond een unieke vrije doorkijk geeft vanaf het Lint. Huh, doorkijk naar wat? De nieuwbouwvilla’s aan de Westersingel en de hele volgebouwde Meerpolder erachter. Er is nog maar één stukje vrije doorkijk vanaf het Lint in heel Berkel en dat is vanaf de Noordeindseweg over de weilanden van de Noordpolder tot aan de Landscheiding. En dat aller-, allerlaatste stukje vrije en unieke doorkijk vanaf het Lint wil mevrouw Verhoef volbouwen. Daarmee raakt ze niet alleen het belang van de Edelsteenbuurt, maar het algemeen belang van Lansingerland.
D. Verhoeff
Berkel en Rodenrijs