In de lokale weekbladen was te lezen dat de jaarwisseling in de drie dorpskernen van Lansingerland relatief rustig is verlopen.
Dagen voor oudejaarsdag en op oudejaarsdag was het in Bleiswijk levensgevaarlijk om je op straat te begeven. Voortdurend gingen vuurwerkbommen af, waarbij de ramen bijna uit de sponningen trilde. Bewoners zaten met doodsangsten in hun huis. De prullenbakken en containers waren uit voorzorg afgesloten. In de berichtgeving staat dat ze zo snel mogelijk weer worden geopend. Is niet meer nodig: de meeste prullenbakken zijn opgeblazen. Enigszins verbijsterd zag ik op Nieuwjaarsdag tijdens een wandeling, dat de brugleuning in de Waterspeeltuin aan de Gruttostraat was opgeblazen. De razende wereld. Een houten brugleuning? Neen, een stalen brugleuning! Dit is waarschijnlijk door een vuurwerkbom veroorzaakt, waarbij alleen je botten overblijven als je er nietsvermoedend langsloopt. Iemand belde de brandweer voor het in brand staande speeltoestel in de Waterspeeltuin. De brandweer gaf aan dat ze alleen uitrukken als er sprake is van een levensbedreigende situatie. Goed gedaan, samen houden we Lansingerland veilig! Ik zag niets anders dan een treurige vertoning in de straten van Bleiswijk. Een stel onverlaten heeft van een gezellige traditie een schrijnende situatie voor en tijdens de jaarwisseling laten ontstaan. Bepaalde groepen jongeren in Bleiswijk is van huis uit gek, gestoord en chronisch in de war. Bleiswijk was in de dagen ervoor en op oudejaarsdag door deze malloten veranderd in een oorlogsgebied!
De burgemeester had in zijn jaarlijkse ronde door de dorpen veel bewoners een mooi 2022 gewenst. Pieter van de Stadt blikte na zijn bezoek even terug en constateerde, dat de jaarwisseling, op een paar incidenten na, normaal was verlopen. Welke criteria hanteert Van de Stadt bij zijn beoordeling over een “niks aan de hand” situatie in de gemeente tijdens de jaarwisseling. Ik woon nu ruim dertig jaar in Bleiswijk en voor mij was het voor het eerst een enorme puinhoop in Bleiswijk. Niks aan de hand, dacht de burgemeester waarschijnlijk, de gemeentebelastingen leveren voldoende op om alles weer te herstellen.
Ondertussen denk ik aan de inwoners van Bleiswijk. Ooit een mooi plattelandsdorp in Zuid Holland.
“Laten we wat meer naar elkaar omkijken” is een betekenisloos credo voor Bleiswijk. Het zou betekenen dat we actief werken aan een mooiere samenleving, waarin we omzien naar elkaar. Voor Bleiswijk geldt voorlopig: “Laten we wat meer voor elkaar uitkijken.”
A. van der Kraan
Bleiswijk