Emotioneel jubileumfeest Manege Lansbergen

"Ik sta te trillen op mijn benen"

Bergschenhoek - Vorig jaar bestond manege Lansbergen veertig jaar. Vanwege de gehanteerde regels rond de coronapandemie zat een jubileumfeest er toen niet in. Nu de maatregelen zijn afgeroomd, kon de veertigste verjaardag van het paardenparadijs aan de Bergweg-Zuid in Bergschenhoek zaterdag 9 oktober alsnog worden gevierd.

Arie van Driel

Het werd een feestje waarbij er al snel een traantje viel uit de ogen van Melanie en Stefanie, de dochters van wijlen Peet Lansbergen. Met dank aan de gebruikers van de manege. Bij aankomst raakten de beide zussen en hun broer Jeffrey zichtbaar ontroerd bij het zien van de erehaag die door zo´n honderd gasten werd gevormd. Het uitpakken van de cadeaus maakte hen zelfs sprakeloos. Naast een meterslange spiegelwand voor de gerenoveerde overdekte buitenbak, kregen zij van de leden een houten beeld dat hen deed herinneren aan een foto van hun vader op een steigerend paard. Het motto onder het 'levensechte' houtsnijwerk: 'Een dag zonder paarden is een dag zonder waarde'.

Gelijkenis

Melanie: "De gelijkenis van het beeld met de foto is sprekend. Dit doet ons heel veel. Zeker omdat de foto het logo is van onze ruitershop, op de rouwkaart van Peet staat en op zijn grafsteen is gegraveerd. Dit had ik niet verwacht. En dan al die mensen. Ongelooflijk."
Jeffrey: "Toen ik al die mensen zag staan, toen... Bizar eigenlijk, als je plots beseft hoeveel mensen er achter je staan. Manege Lansbergen speelt een belangrijke rol in het leven van de mensen die hier paardrijden. Dat is me nu opnieuw duidelijk geworden. Wij zijn hier familie van iedereen. En iedereen hier is familie van ons."
Stefanie: "Hier ben ik echt stil van. Ik sta zelfs te trillen op mijn benen."
Het leuke: los van elkaar verkeerden ze in de veronderstelling dat ze een etentje hadden op de manege. Stefanie: "Nu achteraf... Toen ik mijn zus belde met de vraag of ze een oogje op mijn kinderen kon houden, zei ze dat ze uit eten ging op de manege. Dat antwoord vond ik best wel een beetje gek, want mij had ze dat niet verteld. Dat het een lokkertje was, dat had ik toen even niet door."

Thuiskomen

41 Jaar geleden verruilde Peet Lansbergen zijn boerenbedrijf voor een manage. Dat jaar, 1980, bracht de melk van zijn koeien maar weinig op. En besloot de actieve paardrijder van zijn hobby zijn beroep te maken. Op 14 juni 1980 opende hij de gelijknamige manege. Van 1990 tot 2000 werd de manege verpacht en veranderde de naam in De Barrage. Eind 2000 zegde de toenmalige eigenaar de huur op en kwam het levenswerk van hun vader op 1 december 2001 in handen van zijn drie kinderen.
Jeffrey: "Voor ons was dat een soort van thuiskomen. En als je dan ´s avonds om klokslag twaalf uur door je leden ook nog eens wordt verrast met een surprise-party. Tja..."