Emotionele herinneringen, gebundeld in Levensboekje en gedichten
Diepe keuzes en kippenvelmomenten
Lansingerland - Als blijk van waardering voor hun nimmer aflatende inzet organiseerden VIP Lansingerland en lokale maatschappelijke organisaties een aantal boeiende activiteiten voor hun vrijwilligers. Tijdens de Vrijwilligers Bedankweek konden zij van maandag 4 oktober tot zaterdag 9 oktober deelnemen aan tal van interactieve workshops; plus een kijkje nemen 'in de keuken' van de betrokken organisatie.
Zo waren er onder meer de Lachworkshop!, Kunst in de bibliotheek, een door middelbare scholieren verzorgde High Tea, Natuur in de straat (en tuin) en Gezellig wandelen. De Heraut bezocht de twee workshops waar de deelnemende vrijwilligers op een emotionele manier met zichzelf werden geconfronteerd: 'Dichten en leren', georganiseerd door de Kledingbank in Bergschenhoek. En 'Levensboekje met vragen', een activiteit van Laurens Oudelandse Hof in Berkel en Rodenrijs.
Openhartigheid
Tijdens de twee uur durende workshop 'Dichten en leren' op maandag 4 oktober bij de Kledingbank ontdekten de zeven deelnemende vrijwilligers al snel dat de veronderstelling 'ik kan geen gedicht schrijven', volkomen misplaatst was. Al hield hun poëtische ontdekkingsreis daar niet op. De deelnemers verbaasden zichzelf door hun plotselinge openhartigheid. In hun gedichten deelden ze levenservaringen, terwijl zij dat vooraf niet van plan waren. En eenmaal toch over de drempel, bezorgden hun voordrachten de aanwezigen tal van kippenvelmomenten.
Zo ook bij Gerrit Versteeg, samen met Hans Hameeteman en Arie van Driel tijdens de workshop de dichters van dienst. Met z'n drieën, lid van de dichterskring Oostland Poëzie, namen zij de deelnemers bij de hand voor een tochtje langs de principes van de poëzie. Met de nadruk op 'Bedenk je eigen woorden en zinnen'. "Dat is de vrijheid die een dichter heeft. Zeg de dingen zoals jij die alleen kunt zeggen. Want jij bent als poëet immers uniek."
Spiegel
Gerrit Versteeg: "Poëzie vind je overal. Hier bij de Kledingbank, buiten op straat, in kleine en grote levensvragen. Poëzie zit ook verborgen in de mens. In je hart, je gedrag. Maar ook in je gezicht en je ogen. Ga thuis maar eens voor de spiegel staan. En ga op zoek naar de poëzie in je gezicht of je ogen. Daarna schrijf je de mooiste gedichten, regelrecht vanuit je hart. Dan klinken woorden opeens als de klanken van een muziekstuk en komen als vanzelf de emoties los. Deze workshop is daar eens te meer het bewijs van."
Hans Hameeteman: "Het niveau van de gedichten was al bijzonder, maar dat de deelnemers zichzelf uiteindelijk openstelden voor mensen die zij niet kenden, was dat zeker. Ook al was dat misschien niet hun bedoeling. Dat geeft echter wel aan dat zij zich hier op de een of andere manier vertrouwd voelden."
En zo ervaarden de debuterende poëten dat ook. De gemoedelijke sfeer, de gedeelde passie voor het gedicht, de interactie met de bezoekers met een migratieachtergrond, de gastvrijheid van de collega-vrijwilligers van de Kledingbank en de warme poëzie waren daar ontegenzeggelijk debet aan.
Levensboekje
Tijdens de workshop 'Levensboekje met vragen' op donderdag 7 oktober in de Oudelandse Hof, waren het onder meer de herinneringen die bij de deelnemende vrijwilligers op het gemoed inwerkten. Zij interviewden zichzelf aan de hand van zeventien even indringende als intrigerende vragen, verzameld in een fraaie map met tekeningen van activiteitenbegeleider Maaike. Daarnaast is zij het aanspreekpunt voor de 180 vrijwilligers van de woonzorglocatie.
Twee willekeurige vragen uit het door Maaike en collega-activiteitenbegeleider Robért samengestelde Levensboekje: 'Wie zou u op dit moment het liefste willen zien en van welke mensen moeten er foto´s in een lijstje bij u staan?' en 'Welke aandenkens uit uw leven zijn u dierbaar (zoals een verzameling, een souvenir, een erfstukje, kleding, etc.)?'.
Uiteindelijk vormden de herinneringen van Cora (o.m. St. Petrus en Humanitas), Mathilda (Humanitas), Thea (Welzijn Lansingerland) en Sjaak (mentor de Oudelandse Hof) de soms emotionele antwoorden.
Robért: "Het Levensboekje is deels bedoeld om terug te kijken op je leven. Wie van zijn of haar herinneringen geniet, leeft twee keer".
Levenskracht
Naast het graven in de herinnering moesten de deelnemers ook keuzevragen beantwoorden. Zoals bijvoorbeeld 'Van welke muziekstijl houdt u en wat is uw favoriete muzieknummer of muziekstuk?' Op zich lijkt dat een doorsnee vraag. Voor Mathilda ging de vraag echter de diepte in. Haar favoriete muziekgenre is de aanbiddingsmuziek, waar zij dagelijks naar luistert. Uit de ´Liefdesliedjes voor God´ haalt zij, naast haar geloof, haar levenskracht.
Robért: "Het maken van keuzes staat centraal in ons leven. Ook als vrijwilliger maak je keuzes. Tijdens de coronaperiode werden die van ons bijvoorbeeld met de moeilijke vraag 'moet ik stoppen?' geconfronteerd. Een aantal van hen beantwoordde die vraag ook met ´ja´. Met als gevolg dat wij hier nog elke dag voelen dat er vrijwilligers zijn vertrokken."
Ook deelnemer Sjaak werd behoorlijk geconfronteerd met de gevolgen van het virus. Als mentor behartigt hij de sociale belangen van de bewoners van de Oudelandse Hof. Een aantal van zijn cliënten verloor het ongelijke gevecht met corona. Op de woorden van de oud-voorzitter van de Adviesraad Sociaal Domein in Lansingerland volgde een korte stilte. Alsof de deelnemers een en ander diep tot zich wilden laten doordringen. Eén van hen betrapte zich erop zelfs kippenvel op de armen te hebben.
"Een Levensboekje als spiegel. We zouden er vaker in moeten kijken."