Woonwagencentrum Bosland: het college is aan zet
Lansingerland – De minderheid van de bewoners van het woonwagencentrum Bosland wil op die locatie blijven en afwachten welke verbeteringen de gemeente in de woonsituatie zal gaan aanbrengen. Dat lijkt, gek genoeg, ook de weg die het college van b. en w. wil volgen. De meerderheid, driekwart van de bewoners verenigd in vereniging Viatorem, wil weg. Tijdens de vergadering van commissie Ruimte op 5 oktober jl. werd duidelijk dat het allemaal nog wel een tijdje gaat duren. Komt er nog dit jaar een raadsvoorstel of wordt het doorgeschoven naar een nieuwe gemeenteraad en college?
Freek J. Zijlstra
Vorige week hebben we een overzicht gegeven van de ontwikkelingen rond het woonwagencentrum Bosland en de actualiteit besproken met drie bestuursleden die namens 9 van de 12 bewoners het woord voeren en graag naar een andere locatie willen, zoals bijvoorbeeld aan de Hoeksekade.
Aan het begin van de commissievergadering sprak Nienke Flutsch de leden toe. Ze benadrukte dat locatie Bosland niet toekomstbestendig is, er geen informatie over uitgewerkte plannen gegeven is en dat de manier waarop het burgerparticipatieproces vorm wordt gegeven de leden van Viatorem raakt. Bij het stellen van een verduidelijkende vraag nam Jan Pieter Blonk (Leefbaar 3B) het echter direct voor ‘zijn wethouder’ op door te stellen dat hij het optreden van het college heel goed begrijpt, en de bewoners opriep vooral samen op te trekken, terwijl hij de feiten kent. Dat was een inkopper voor Jan Jumelet (WIJ Lansingerland) die vroeg of de door het college vereiste unanimiteit tevoren was afgesproken. “Nee, dat is in de loop van het proces door wethouder Fortuyn besloten,” aldus Flutsch. Elly Bauer vroeg zich tijdens haar inspraak af hoe het toch zo ver heeft kunnen komen met de burgerparticipatie, waarbij het college een volstrekt eigen koers vaart.
De toon is gezet
Een bekend gezegde luidt ‘het is de toon die de muziek maakt (het gaat om de manier waarop iets gezegd wordt) en de toonzetting van de discussie die op initiatief van oppositiepartijen WIJ Lansingerland, D66, GroenLinks en PvdA daarop volgde, maakte dat duidelijk. Gaandeweg vertelden alle woordvoerders van de politieke partijen dat ze de afgelopen tijd op locatie Bosland een kijkje hadden genomen. Dat is winst. Maar des temeer bleek dat niemand weet hoe een verbeterde locatie Bosland òf een nieuwe locatie elders er gaat uitzien. De oppositiepartijen willen daarom twee uitgewerkte plannen waaruit gekozen kan worden, maar het vermoeden bestaat dat het college eerst kiest voor Bosland en daarna een plan gaat uitwerken. Marko Ruytenberg (GroenLinks): “Geen enkele locatie dient uitgezonderd te worden!” Jan Jumelet: “Er wordt gestuurd op locatie Bosland. Is het überhaupt een woonlocatie?” Michiel Muis (D66): “In geen enkele casus gaat het zo dat het college een random besluit neemt, als bewoners niet in unanimiteit tot een besluit zijn gekomen! Waar is de onderbouwing? Als de onderbouwing is ‘er zijn drie bewoners die willen blijven’, dan heeft verdere onderbouwing geen enkele zin.” Valmir Xhemaili (PvdA) vindt dit een dieptepunt in burgerparticipatie: “Hoe willen we met bewoners omgaan als we tot een besluit willen komen?”
Voldoende steun voor wethouder?
Volgens Blonk is het logisch dat het college kiest voor Bosland als drie bewoners willen blijven. Jumelet: “Maar het college heeft toch de wettelijke verantwoordelijkheid de voor bewoners beste locatie te kiezen? Wat is dan leidend: een kwart van de bewoners of de kwalitatief beste leefomgeving voor bewoners?” Matthijs Machielse (VVD) denkt echter dat het college en de raad nog middenin het proces zitten en men nog niet aan besluitvorming toe is. “Ik ben niet in de politiek gegaan om tegen bewoners te zeggen: word het maar eens met elkaar en dat beslissen wij.” Charles van Harn (CDA) heeft ontdekt dat Viatorem ‘reiziger’ betekent, maar vindt dat de verblijfplaats na vijftig jaar nu écht wel verlaten kan worden. Kees-Willem Markus is nog duidelijker en zei klip en klaar: “Ik krijg het schaamrood op de kaken als ik de locatie Bosland zie! Er had al veel eerder actie ondernomen moeten worden. Om tot een goede keuze te komen, heb je gegevens van een onderzoek op méérdere locaties nodig. We zijn verbaasd over de toonzetting van de brief van 10 sept jl. die het college aan bewoners stuurde.”
Op hoge toon
Wethouder Simon Fortuyn ging direct in de aanval. Hij zette fors, geëmotioneerd en op hoge toon in: “Dit dossier ligt me na aan ’t hart. Ik sta hier niet vol trots. Het doet mij zeer als gezegd wordt dat deze gemeente burgerparticipatie niet hoog in het vaandel heeft. Juist dít dossier is vanaf 1969 constant doorgeschoven. Omdat wij besloten hebben het Afvalbrengstation daar weg te halen en geld te willen investeren in de locatie, gaan we een omgevingsvisie en een bestemmingsplan ontwikkelen en streven we een regulering en normalisatie van de woonsituatie van de bewoners na. Wij hebben goede gesprekken met bewoners gehad, maar op een gegeven moment is genoeg ook genoeg. Als ik consequent geconfronteerd word met wantrouwen en men blijft maar vragen stellen en dat gaat zeven maanden door, dan kom ik geen stap verder. Ik heb vervolgens de stelling ingenomen dat we verder gaan voor één locatie. Dat is aan alle bewoners meegedeeld.
Wij zullen onderbouwd een raadsvoorstel voorleggen. De kern is: we willen maar één locatie in Bergschenhoek. Als de raad besluit twee locaties te creëren, dan is dat aan de raad.
Ik heb de opdracht gekregen het welzijn van de bewoners absoluut te verhogen. Ik ben het met u eens dat je zo niet wilt wonen. Ik schaam me er voor dat dit al vanaf 1969 zo is. We zullen ons in het raadsvoorstel baseren op de zorgplicht die we hebben en de wetgeving die er is met oog voor de mensen die er wonen. Er worden echter geen uitzonderingen gemaakt. Bewoners van het woonwagencentrum zijn net als ieder andere inwoner van Lansingerland.”
De wethouder gaf aan dat het nog enkele maanden zal gaan duren voordat het college een raadsvoorstel gereed zal hebben. Wel zegde hij nog toe op 25 oktober a.s. een kopje koffie te gaan drinken bij bewoners op Bosland.